Een groot deel van de hier uitgevoerde muziek, zonder uitzondering van Nederlandse bodem, is er het bewijs van. De fluit zingt, zij het met een vleugje wanhoop, in een Lento van Leo Smit (die samen met zijn vrouw niet lang na de voltooiing van deze compositie in Sobibor werd vermoord), kwinkeleert in een kort werk van Dick Kattenburg (die in Auschwitz werd geëxecuteerd) en zweeft vrij in een Aubade van Marius Flothuis (die het stuk in een concentratiekamp componeerde).

De andere kant van het spectrum is te horen in enkele stukken voor piano solo. Die gromt in een Habanera van Rudolf Escher, huilt in een Preludium (”con dolore”…) van Willem Andriessen en schreeuwt van woede en verontwaardiging in een stuk van Hans Osieck.

Zeer terecht ontfermen de twee (zeer getalenteerde) instrumentalisten zich over dit aangrijpende repertoire, dat we echter heden ten dage te weinig horen. Gelukkig is er die prachtige box met tien cd’s uit 2015, ”Forbidden Music in World War II”, het onvolprezen initiatief van (vooral) Eleonore Pameijer. Toch is de uitspraak van een concertbezoeker op de website van de Leo Smit Stichting helaas nog steeds van toepassing op de Nederlandse muziekpraktijk: „Dit is de beste muziek die ik nooit gehoord heb.”

Project Paloma – Second World War masterpieces for flute & piano, Emily Beynon (flute), Andrew West (piano); Zefir Records (ZEF 9700); € 17,50; bestellen: projectpaloma.com