Ondanks de politiek turbulente tijden in Israël maakte Farkash Hacohen tijd vrij om naar Den Haag te komen. „Het zijn zeer uitdagende omstandigheden waar we in verkeren”, zegt de voormalig minister van Strategische Zaken en tegenwoordig Knessetlid voor de Nationale Eenheidspartij. „Maar de zaken die momenteel voor de internationale tribunalen in Nederland aanhangig zijn, vereisen direct actie.”

Het Internationaal Gerechtshof zal een dezer dagen een juridisch advies uitbrengen over de wetmatigheid van de Israëlische bezetting van de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem. Tevens buigt het Haagse hof zich over de vraag of Israël zich in de Gazastrook schuldig maakt aan genocide op de Palestijns bevolking. En het Internationaal Strafhof overweegt arrestatiebevelen uit te vaardigen tegen premier Benjamin Netanyahu en minister van Defensie Yoav Gallant.

Het verzoek van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties aan het ICJ om zich uit te spreken over de legitimiteit van de Israëlische aanwezigheid op de Westelijke Jordaanoever en in Oost-Jeruzalem mag misschien een „steriele vraag” lijken, maar dat is het niet, betoogt Farkash.

„Ze beschuldigen Israël van de misdaden die ze zelf hebben gepleegd” - Orit Farkash Hacohen, parlementariër Israël

„Beseft het hof wel voldoende wat een aanmoedigingspremie dit is voor terroristische organisaties als Hamas en Hezbollah en hun sponsor Iran”, vraagt de voormalig minister van Strategische Zaken zich af. „Ze beschuldigen Israël van de misdaden die ze zelf hebben gepleegd en komen er vervolgens mee weg. Zij misbruiken de internationale instituties om hun eigen doelen te verwezenlijken.”

Een uitspraak over de bezetting is slechts een niet bindend juridisch advies. Hoe ernstig is dat?

„Ten eerste weet het grote publiek niet dat het slechts om een opinie van het hof gaat. In de beeldvorming zal het een veroordeling zijn, met alle gevolgen voor het imago van Israël. En voor slechte landen en terroristische organisaties is het een achterdeur om hun daden te verdoezelen of zelfs te rechtvaardigen. Het vormt een excuus voor een herhaling van de gebeurtenissen van 7 oktober.”

Hoe wordt er in Israël naar de processen in gekeken?

„Israëliërs kijken vol ongeloof naar Den Haag. Hamas en Hezbollah schenden alle mogelijke rechten en verdragen en daar hoor je niemand over. Ja, de bevolking in Gaza lijdt. Maar wie hoor je nog over het feit dat Hamas zijn eigen burgers als menselijk schild gebruikt? Er is geen enkele dollar aan schuilkelders in Gaza besteed. In plaats daarvan hebben we ondergrondse tunnels gebouwd met de omvang van het metrostelsel in Manhattan. In scholen zijn iPads gevonden met screensavers van Adolf Hitler.”

Hoe hebt u de aanslagen van 7 oktober zelf ervaren?

„Als een enorme tragedie. De vrienden van mijn twee dochters waren op het Novafestival in Re’im. Een van hen, Aner Shapira, heeft in een openbare schuilkelder zeven handgranaten teruggegooid die terroristen naar binnen smeten. De achtste maakt een einde aan zijn leven. De andere vriend, Hersh Goldberg, raakte zijn arm kwijt en werd naar Gaza ontvoerd. Daar is hij nog steeds.

Mijn dochters en zoon zijn in het leger. Ik wil overigens benadrukken dat we nu een heel andere kant van deze generatie jongeren zien. Ze vechten voor hun land en schitteren als voorbeelden voor anderen. Zij realiseren zich hoezeer dit om hun voortbestaan gaat.”