Recensie: Belinfante Quartet voert pleidooi voor muziek uit achttien landen
Na de Tweede Wereldoorlog beschouwde een nieuwe, jonge generatie componisten het strijkkwartet als achterhaald. Onterecht, want het ideaal van ”vier zielen, één gedachte, vier stemmen, één verhaal”, belichaamd in twee violen, altviool en cello, blijkt ook tegenwoordig nog te fascineren.
De huidige generatie strijkkwartetten beperkt haar repertoire echter niet meer tot Beethoven of Schubert. Het in Nederland gevestigde Belinfante Quartet bracht onlangs een cd uit onder de titel ”Parallel 40”. Tijdens een ontdekkingstocht langs de 40e breedtegraad van het noordelijk halfrond klinkt muziek uit achttien landen en regio’s.
De muzikale reis begint op Menorca, het geboorte-eiland van cellist Pau Marquès, en gaat in oostelijke richting, via Napels, Griekenland en Turkije naar Armenië, Azerbeidzjan, Turkmenistan, Oezbekistan, Kirgizië, Noord-Korea, China, Japan en de Verenigde Staten. Daarna volgt de oversteek terug naar Spanje. De reis eindigt weer op Menorca.
Naast volksmuziek uit bovengenoemde landen zijn er ook verschillende klassieke en hedendaagse composities te beluisteren, van Alessandro Scarlatti en Francisco Tárrega tot Terry Riley en Tan Dun.
Het Belinfante Quartet schreef zelf de inventieve en kleurrijke arrangementen, waardoor een aantal nieuwe, korte composities voor strijkkwartet is ontstaan. Die nemen de luisteraar mee op verre, veelal onontdekte paden. Op dit album dus geen ”klassieke muziek” in de gebruikelijke zin van het woord, maar een interessante mix van lokale melodieën en klassieke en hedendaagse kunstmuziek. Het Belinfante Quartet houdt er een overtuigend en gloedvol pleidooi voor.
Parallel 40, Belinfante Quartet; 7 Mountain Records (7MNTN-049); € 23,09; bestellen: www.bol.com