Midden-Oosten verdeelt VS: „Biden zit tussen twee vuren”
De Amerikaanse president Joe Biden moet zijn buitenlandbeleid bijsturen. Dat staat voor veel vooral jonge Democraten als een paal boven water. „Als hij Israël blijft steunen, delft hij in november electoraal het onderspit.”
Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Dat werd bij de presidentsverkiezingen van 2020 weer eens bevestigd. Biden deed het bij de jonge kiezers veel beter dan zijn rivaal Donald Trump. En inderdaad, Biden werd tot president gekozen.
Sommige Democraten vonden en vinden het vanzelfsprekend dat jongeren voor hun partij kiezen. Democraten zijn immers progressiever dan Republikeinen en de jeugd voelt meestal wel voor vernieuwing en verandering. Vandaar dat Democraten zich meestal weinig zorgen maken over de steun van jongeren. Dat zit wel goed.
Maar dat zit dit keer niet goed. Uit opinieonderzoek van Harvard University bleek vorige maand dat de steun voor Biden bij kiezers van 18 tot 29 jaar was gedaald van ongeveer 60 procent in 2020 tot 45 procent nu. Een CNN-peiling van begin deze maand wees ook uit dat Biden bij de jonge kiezers 11 procentpunten achter Trump stond. Dat is een veeg teken, want Biden heeft de stemmen van de jeugd hard nodig wil hij opnieuw winnen van Trump.
Helemaal klaar
Over de vraag naar de oorzaak van deze neergang hoeven verkiezingsanalisten niet lang na te denken. Die heeft alles te maken met het beleid van Biden ten aanzien van het Midden-Oosten.
Veel jonge kiezers keren zich van de huidige president af omdat hij zich te veel achter Israël stelt. Ze verwijten Biden dat hij daardoor meer dan 2 miljoen Gazanen, onder wie tienduizenden kinderen, laat leven in doodsangst en doet creperen van de honger.
„Als Biden zijn Israëlbeleid niet radicaal verandert, krijgt hij in november onze stem niet”, zegt Al Spimer, een jonge Democraat die bij de vorige verkiezingen naar eigen zeggen het vuur uit zijn sloffen liep voor Biden. Dat laat Spimer bij de komende verkiezingen wel uit zijn hoofd. Hij is helemaal klaar met de president. „Wij accepteren niet dat hij ons belastinggeld gebruikt voor bommen.”
„Wij accepteren niet dat hij ons belastinggeld gebruikt voor bommen” - Al Spimer, Amerikaanse kiezer
De jonge Democraten staan in hun kritiek op het Midden-Oostenbeleid van de president niet alleen. De felle studentenprotesten aan Amerikaanse universiteiten onderstrepen dat.
Maar ook ouderen voegen zich in het koor van critici. En het zijn er steeds meer die dat doen. Eind vorige week stuurden 86 Democratische leden van het Huis van Afgevaardigden een brief naar Biden waarin ze erop aandrongen dat de president zich harder tegenover Israël opstelt. Biden zou bijvoorbeeld de wapenverkoop aan Israël volledig stop moeten zetten. Ze vrezen verder een „ongekende humanitaire catastrofe” als er niet snel hulp voor de Gazanen komt.
De brief is niet alleen ondertekend door Democraten die al lang op de hand van de Palestijnen zijn. Er staan ook namen van gematigde Congresleden onder en zelfs van mensen die altijd pro-Israël zijn geweest.
Bommen
Helemaal ongevoelig lijkt Biden niet voor deze kritiek. Hij heeft inderdaad de laatste weken de druk op de Israëlische premier Benjamin Netanyahu opgevoerd. En vorige week besloot hij dat Israël geen bommen meer krijgt voor de strijd in Gaza. Maar naar het oordeel van veel Democraten is dat nog lang niet genoeg. Zij verwachten dat de president zich echt keert tegen Israël nu dat land vastbesloten is om ook de laatste delen van de Gazastrook te veroveren op Hamas.
„Biden is medeverantwoordelijk voor genocide op het Palestijnse volk” - Alexandria Ocasio-Cortez, Amerikaans Congreslid
Recent beschuldigde het Congreslid Alexandria Ocasio-Cortez president Biden ervan dat hij medeverantwoordelijk is voor genocide tegen het Palestijnse volk. Dat was hard en opvallend. Juist Ocasio-Cortez, die vanwege haar progressieve ideeën een roemruchte reputatie heeft, was altijd gematigd in de woorden waarmee ze het optreden van Israël typeerde. Ze erkende het recht van dat land om zichzelf te verdedigen. Dat ze nu koos voor de beladen term genocide is typerend voor de omslag in het klimaat binnen de Democratische Partij. Uit peilingen blijkt dat bijna de helft van de Democraten net als Ocasio-Cortez vindt dat er in Gaza sprake is van systematische volkerenmoord.
Zwarte gemeenschap
Kritiek op Bidens Gazabeleid is er ook bij de zwarte gemeenschap. Afro-Amerikanen zijn geneigd de kant van de Palestijnen te kiezen. Een groot deel van hen ziet de Palestijnse strijd op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza namelijk als een weerspiegeling van de eigen strijd voor gelijkheid en burgerrechten. Voor Bidens herverkiezing is dat een risico, want in 2020 stond de zwarte gemeenschap als één man achter hem. Dat lijkt nu anders te worden. Dankzij Gaza.
De druk vanuit zijn eigen partij om het beleid helemaal om te buigen is voor Biden groot en vormt zeker een risico bij zijn komende verkiezingsstrijd – ook nog na zijn besluit geen bommen meer beschikbaar te stellen. Een Amerikaanse commentator zei afgelopen week: „Er is een gerede kans dat niet Trump, maar Netanyahu Joe Biden naar het historisch archief stuurt. Als Israël niet luistert naar de kritische stemmen vanuit Amerika, kan Biden beter de verhuiswagen al gaan reserveren.”
Tegelijk is het voor Biden lastig om het roer echt om te gooien. Vanaf de oprichting van de staat Israël heeft Amerika een hechte relatie met dat land. De Amerikaanse president Harry Truman was in 1948 de eerste wereldleider die Israël als zelfstandige staat erkende. In de decennia die volgden verstevigde die relatie zich, mede doordat Rusland goede contacten had met verschillende Arabische staten – Israëls tegenstanders.
Opvallend was dat het ook nauwelijks uitmaakte of er in het Witte Huis een Democraat of een Republikein zat. Alle presidenten van na de oorlog onderhielden goede betrekkingen met de Israëlische regering.
Twee vuren
Dat gold ook voor het Congres als geheel, al was het altijd wel zo dat een betrekkelijk kleine groep Democraten wat kritischer stond tegenover Israël. Juist die groep is de laatste tijd fors gegroeid. Deze uitgesproken progressief-linkse beweging binnen de Democratische partij eist nu dat Biden luistert naar haar verlangens. Zo niet, dan zal hij de rekening daarvoor in november moeten betalen.
Daar staat tegenover dat er ook een groep gematigde Democraten is die vinden dat Biden juist wel Israël moet blijven steunen. Zij maken bezwaar tegen zijn recente beslissing om de leverantie van bommen op te schorten. Sommige verkiezingsanalisten waarschuwen dat wanneer de president te veel zijn oren laat hangen naar de progressieven binnen zijn partij, hij niet alleen deze gematigde Democraten verliest, maar ook de groep twijfelende kiezers die aarzelen op wie ze hun stem zullen uitbrengen. Marc Penn, voormalig verkiezingsstrateeg van Bill Clinton, stelde deze week: „Biden zit tussen twee vuren. En wat hij ook doet, hij zal zijn handen aan een van beide kanten branden.”
„Wat hij ook doet, hij zal zijn handen aan een van beide kanten branden” - Mark Penn, voormalig verkiezingsstrateeg
