Het is na Goede Vrijdag en Pasen een bewogen tijd geweest voor Petrus. Op de opstandingsdag was er een persoonlijke ontmoeting tussen hem en Christus nodig zodat hij weer in de ogen van de Heere Jezus kon zien. Immers de laatste keer dat Petrus de ogen van zijn Meester zag, was in die nacht dat hij Hem verloochende. Verdrietige ogen die hem, de zondaar, aanzagen. Wat is dat Petrus tot schuld geworden, dat draagt hij met zich mee. Maar de Heere Jezus liet hem niet aan zijn lot over. De Heere Jezus zocht hem in Zijn verkiezende genade op die paasmorgen op. En Christus heeft Zijn liefde in het zondaarshart van Petrus gelegd. Petrus was benauwd, omringd door droefenissen, maar door die genade kon Petrus’ ziel weer ademen.

Was dat nu genoeg? De Heere Jezus heeft het tussen Hem en Petrus vlak gemaakt door hem erop te wijzen dat alleen door Zijn sterven en opstanding een gevallen zondaar nog zalig kan worden. Uit dit verzoeningswerk kwam liefde voort, ook voor Petrus. Die kennis is door de Heere Jezus in zijn hart gelegd. Want God heeft Petrus op het oog. En dat moest ook aan het Meer van Tiberias openbaar gemaakt worden. Petrus werd daar te midden van de discipelen persoonlijk aangesproken, want de Heere werkt niet over de zonde heen, ook niet bij Zijn volk, het moet openbaar worden.

De Heere Jezus werkt op Zijn doel aan. Want is er nu werkelijk liefde in het hart van Petrus of is hij liefdeloos? Een zondaar die wederom geboren wordt, is geraakt door een pijl van liefde. De liefdeloosheid verdwijnt en hij gaat de Heere lief krijgen in Wie Hij is, zelfs als hij weet dat hij door Zijn recht veroordeeld wordt. Er komt liefde tot God, Die hij zo’n verdriet heeft gedaan, Hem Wiens eer hij geschonden heeft. Dat hart is niet meer liefdeloos zoals het was. Nee, er komt verdriet over wie hij is tegenover zo’n goeddoend God. Tegelijk komt in die ontluikende liefde kennis dat God het is Die de eer moet krijgen.

„Christus heeft Zijn liefde in het zondaarshart van Petrus gelegd” - Ds. J.C. Pronk

Christus stelt die vraag opdat het openbaar wordt dat Petrus, die zo diep was gevallen, niet zonder Hem in zijn leven kan. Drie keer wordt hij bij zijn oude naam Simon aangesproken. Zo stond Petrus voor zijn Meester. Hij wordt drie keer aangesproken of die liefde wel oprecht is, drie keer wordt hem gevraagd hoe het nu ligt in zijn hart. Laat het horen, Petrus! Ondertussen werkt de Heilige Geest het verdriet uit tot een vastgrijpen en terugvallen in liefde op Christus. Want drie keer is Petrus’ antwoord: „Gij weet dat ik U liefheb.”

Zo leert Christus zondaren op onderscheidene wijze verstaan wie ze voor God zijn en tegelijk wordt die onbeschrijfelijke liefde in het hart gelegd. Heeft u hier kennis van? Of is er wat dit betreft nog steeds onkunde in uw leven? Het komt er wel op aan. Daarom nog een keer die vraag: „Hebt gij Mij lief?” Wat is uw antwoord?