„En in gedaante gevonden als een mens, heeft Hij Zichzelven vernederd, gehoorzaam geworden zijnde tot de dood, ja, de dood des kruises.”

De verhevenheid van onze Heere Jezus Christus is onzichtbaar, Zijn nederigheid is zichtbaar geworden. Zijn verhevenheid staat buiten de tijd, Zijn zwakheid heeft Hij op Zich genomen om binnen de tijd te staan. Waar Zijn nederigheid is, is Zijn zwakheid. Maar de zwakheid van God is kracht voor de nederigen. Vanuit Zijn verhevenheid schiep Hij de wereld, vanuit Zijn nederigheid overwon Hij de wereld. Als Christus Zich niet had verwaardigd nederig te zijn, zou nu geen enkele gelovige getekend worden met het teken van Christus. U hebt gehoord wat de apostel Paulus over Christus zei, dat Hij, hoewel Hij werkelijk God was, de gelijkheid met God niet als roof hoefde te beschouwen. Want hoe kan wat Hij van nature was nu roof zijn? Wat heeft Christus gedaan? Hij heeft Zich van Zichzelf ontdaan en het bestaan van een slaaf aangenomen. Dat is wat wij vandaag vieren. Velen hebben op de nederige Christus neergekeken en zijn niet doorgedrongen tot de hoogheid van Christus. Maar degenen die de Nederige aanbaden, hebben de Verhevene gevonden. Op de achtste dag werd de Heere besneden en werd voor Hem het offer gebracht dat Mozes had voorgeschreven. De Joden zeggen dan: „Christus hoort bij ons.” Dan zeg ik: „Als u Hem erkend heeft, waarom heeft u Hem dan gedood?” Om ons van de besnijdenis te bevrijden, nam Hij Zelf de besnijdenis op Zich.

Aurelius Augustinus, bisschop te Hippo

(”Sermo 196a.1”, 417)

Aurelius Augustinus (354-430) geldt als de belangrijkste kerkvader van het Westen. Behalve bekende werken als ”Belijdenissen” en ”Over de stad Gods” liet hij tal van preken (”sermones”) na, opgetekend door snelschrijvers die onder zijn gehoor in de basiliek in de Noord-Afrikaanse havenstad Hippo zaten.