Bidden voor het brood van vandaag
Het is deze woensdag biddag voor gewas en arbeid. Wordt het niet eens tijd om de toevoeging ”voor gewas en arbeid” achter de biddag te schrappen of te vervangen? Want zijn dát nu de zaken waarvoor je in deze tijd een nationale biddag moet houden?
De vraag is niet zo wonderlijk. Er woeden oorlogen in onder andere Oekraïne en Gaza, talloze mensen gaan gebukt onder de gevolgen van natuurrampen en christenen zijn onderling verdeelder dan ooit. Kunnen we bid- en dankdagen misschien maar niet beter thematiseren?
Nou, dat valt nog maar te bezien. Je zou de aanduiding biddag voor gewas en arbeid namelijk ook een echo van een bede uit het Gebed des Heeren kunnen noemen. De Heere Jezus leert Zijn discipelen als eerste bede waarin het niet gaat om God maar om de bidder zelf, te vragen om eten en drinken: „Geef ons heden ons dagelijks brood.”
Griekse grondtekst
De vertaling van de Griekse grondtekst schijnt niet eenvoudig te zijn. Is de juiste vertaling nu ”dagelijks brood” of ”brood van vandaag” of een combinatie van beide? Maar eigenlijk is die exacte vertaling helemaal niet zo belangrijk. Wel belangrijk is dat de Heere Jezus Zijn discipelen blijkbaar duidelijk wil maken dat het lichaam er bij God toe doet. Voordat er in het gebed dat Hij Zijn discipelen leert om vergeving wordt gebeden, gaat Hij hen namelijk voor in het bidden om het dagelijks brood.
Je zou kunnen zeggen: de Heere Jezus leert Zijn volgelingen te bidden om het meest basale, om de eerste levensbehoefte. Want zonder water en voedsel is er uiteindelijk geen leven mogelijk.
En juist dat meest basale zien moderne mensen gemakkelijk over het hoofd. Er is immers een overvloed aan voedsel te koop. Dus kun je dan misschien op de nationale biddag maar niet beter bidden voor vrede in de wereld? Voor hulp aan mensen in oorlogsgebieden die aan alles gebrek hebben? Voor eten en drinken voor hen die door hongersnood dreigen te sterven?
Natuurlijk mag ook daarvoor op de biddag gebeden worden. Maar pas nadat er voor dat eerste is gebeden: dagelijks brood. En brood groeit niet op het land of aan de bomen. Er is wel arbeid nodig om van tarwe en graan brood te maken.
Bidden voor het brood van vandaag is ook belangrijk, omdat we zo niet kunnen vergeten om God te danken, juist ook voor dat wat wij allemaal zo heel erg vanzelfsprekend zijn gaan vinden. Nooddruft noemt de Bijbel dat. Het meest basale om te kunnen leven, zou je het tegenwoordig noemen.
De vierde bede uit het Gebed des Heeren moet ook op deze biddag zeker niet te snel vergeestelijkt worden. Het gaat over gewoon brood. Maar bij dat gewone brood alléén zal en kan de mens niet leven, zegt de Bijbel. Niet vandaag en niet voor altijd.
Lijdenstijd
Biddag valt in de lijdenstijd. Een periode waarin we stilstaan bij de lijdensweg die de Heere Jezus ging. Hij, Die Zichzelf het Brood des Levens noemt. Maar daarvoor moet wel eerst de tarwekorrel in de aarde vallen en sterven. Brood is immers gestorven graan.
Vóór de Paasmorgen aanbreekt, wordt het eerst nog Goede Vrijdag.