en Alexander Scholtes vinden de opstelling van Valster kortzichtig. Er moet snel iets gebeuren om de last van de vergrijzing op den duur draaglijk te houden. De reactie van mr. Hans Valster, beleidsmedewerker bij de Protestants Christelijke Ouderenbond (PCOB), over de leerplicht voor vijftigplussers is kortzichtig. In zijn reactie op het plan van de Jonge Democraten geeft hij aan moeite te hebben met het verplichte element. Ook vindt hij dat er vooral moet worden gekeken naar de werkgeverskant. Daar is een cultuuromslag nodig, en juist de werkgever moet scholing aanbieden aan de werknemer.

Natuurlijk heeft de PCOB gelijk dat er een cultuuromslag nodig is bij de werkgevers. Op termijn zullen werkgevers echter wel van mentaliteit moeten veranderen, omdat er anders gewoon te weinig werknemers zijn. Feit is ook dat een grote groep vijftigplussers vrijwillig voor de VUT heeft gekozen, thuis zit en geen enkele moeite doet om weer aan het werk te komen. Diegenen onder hen die aan vrijwilligerswerk doen verdienen alle lof.

Maar we moeten echt beseffen dat Nederland oud wordt, en dat er over dertig jaar minder dan één werkende tegenover drie inactieven zal staan. De jongeren van nu zullen later langer moeten doorwerken en minder rechten hebben dan de vijftigplussers van nu: economen geven aan dat de AOW-gerechtigde leeftijd richting de zeventig moet gaan, VUT en prepensioen zal er voor hen niet meer inzitten.

Dan is een beetje solidariteit van de babyboomgeneratie met toekomstige generaties niet zo vreemd. We moeten nu actie ondernemen, juist om in de toekomst de vergrijzing op te kunnen vangen.

Moeite
Veel ouderen hebben moeite met het idee langer te moeten doorwerken, waarbij vooral het argument speelt dat ouderen te lang te zwaar werk moeten doen. Ook Valster zegt in zijn artikel dat „voor veel Nederlanders doorwerken tot hun zeventigste betekent (…) dat zij moeten werken totdat ze erbij neervallen.” Dat is nu precies waarom de Jonge Democraten de leerplicht voor vijftigers hebben voorgesteld.

Een bouwvakker kan niet tot zijn zeventigste doorwerken, maar kan als hij 54 is wél omgeschoold worden en een tweede carrière beginnen die beter past bij zijn fysieke gesteldheid en stressbestendigheid.

De overheid moet ervoor zorgen dat omscholing kan plaatsvinden, en natuurlijk niet de werkgever, zoals de PCOB zegt. Als de werkgever voor de omscholingskosten moet opdraaien, kan een vijftigplussers immers alleen in dezelfde bedrijfssector aan de slag gaan. De vijftigplusser moet juist in staat worden gesteld om een tweede carrière te beginnen als hij zijn huidige werk niet meer aankan.

Door de VIT-school (VIT staat voor Vooruit, InTreden) zal met de vijftiger een analyse worden gemaakt van zijn/haar positie op de arbeidsmarkt, waarna de ”vitter” een omscholing kan uitkiezen die nodig is voor de gewenste tweede carrière. Mensen die geen kwalificatie hebben voor seniorenwerk, volgen dan verplicht vanaf hun 54e een cursus van een dag per week die hen voorbereid op een verder verblijf op de arbeidsmarkt.

Later
In reacties op het voorstel vroegen verschillende ouderen zich af waar de Jonge Democraten zich mee bemoeien. „Wie zijn die jongeren dat ze iets durven te zeggen over ouderen die al veel langer werken dan jongeren?” is een veelgehoorde reactie.

De Jonge Democraten en, nog veel belangrijker, vooraanstaande economen, voorzien vanwege de vergrijzing grote problemen in de toekomst. Juist de jongeren zullen later met die problemen te maken krijgen.

Belangrijk is dat nú al maatregelen worden genomen, iedereen moet dus langer doorwerken. Dat is hard, maar niet onmenselijk als rekening wordt gehouden met fysieke en geestelijke gesteldheid. Vooruit, InTreden dus!

De auteurs zijn respectievelijk voorzitter en secretaris politiek van de Jonge Democraten, de organisatie van jongeren die zich verwant voelen met D66.