Geloofsvrijheid hoort net zo goed bij vrouwenrechten
Het is onacceptabel dat in veel landen die op de Ranglijst Christenvervolging worden genoemd vrouwen als minderwaardig of onnuttig worden beschouwd. Juist zij zijn dan heel kwetsbaar als ze een geloofskeuze maken die afwijkt van die in hun omgeving.
Het overkomt miljoenen vrouwen, zo blijkt uit het jaarlijkse Gender Specific Persecution Report, kortweg het Genderrapport van Open Doors. Vorig jaar signaleerden de rapporteurs dat christelijke vrouwen blootstaan aan een complex „web van krachten” dat hun leven onder druk zet. Uit het Genderrapport 2024 dat Open Doors afgelopen maand presenteerde, blijkt opnieuw dat onveiligheid hun kwetsbaarheid verder verergert.
Niet stilzwijgen
Het is te simpel om te zeggen dat de problemen van vrouwen vooral ”midden-oosters” zouden zijn. Hun uiteenlopende verhalen weerspiegelen andere culturen, tradities en geloofsuitingen dan de onze. Maar de uitdagingen waarmee deze vrouwen worden geconfronteerd als ze ervoor uitkomen christen te zijn geworden, komen in veel landen met elkaar overeen. Die uitdagingen mogen niet verhuld of verzwegen worden. Want de moeilijkheden zijn vaak immens: afwijzing door familie, gedwongen uithuwelijking, uitsluiting van onderwijs, huiselijk geweld, verlies van sociale status of erfrechten.
Open Doors schiet deze kwetsbare en buitengesloten christelijke vrouwen te hulp dankzij een wereldwijd netwerk. Via praktische hulp, traumazorg, juridische steun, onderwijs, pleitbezorging en niet het minst door gebeden. Met als doel vervolgde vrouwen te helpen hun waarde te zien en hen aan te moedigen hun talenten te ontwikkelen en in te zetten.
Deze christelijke blik, de blik van Jezus, op vrouwen is respectvol en tegendraads tegelijk. In Jezus’ ogen was de vrouw niet minderwaardig ten opzichte van de man, maar gelijkwaardig. Hij ging, in tegenstelling tot veel andere rabbijnen, met vrouwen om, sprak met hen en gaf hun onderwijs. Terwijl de gevestigde orde op prostituees en kinderloze vrouwen neerkeek, ontweek Hij hen niet. Jezus maakte vrouwen vaak als eersten boodschapper van zijn missie, hoewel in die tijd het getuigenis van een vrouw niets waard was.
Onderdrukking
Nog steeds telt op veel plaatsen in de wereld het verhaal van vrouwen niet mee. In Iran verplicht een onderdrukkend regime vrouwen tot het dragen van een sluier, op straffe van boetes of erger. In Bangladesh is seksueel misbruik de meest voorkomende manier om vrouwen die christen worden te straffen. In Kameroen is huiselijk geweld een probaat middel om vrouwen en meisjes die kiezen voor het christendom een lesje te leren. Er is geen rechtssysteem dat hen beschermt en culturele normen maken hen vogelvrij.
Waardevol
De door de Verenigde Naties geïnitieerde Vrouwendag (8 maart) heeft als thema ”Eén wereld, duizend vrouwen”. Diversiteit, emancipatie en economische zelfstandigheid zijn de vlaggen die de lading van vrouwenrechten dekken. Maar wat vrouwen willen geloven en daarvan in praktijk willen brengen, doet er evenzeer toe. De aandacht daarvoor wordt op de Internationale Vrouwendag pijnlijk gemist.
Het Genderrapport van Open Doors benadrukt de waardevolle plek van christelijke vrouwen en meisjes in gemeenschappen. Juist zij zijn vaak de ruggengraat van een kerk en in een gemeenschap. Ze zijn niet nutteloos of marginaal, maar verdienen bescherming. Gelukkig zijn er wetten en verdragen die hun rechten beschermen, zoals de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (1948) en de Conventie inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen (1981).
Tegelijk ligt er nog veel werk om de positie van vrouwen te versterken. De noodzaak om de specifieke problemen te erkennen die vrouwen in de context van religieuze vervolging meemaken, is van groot belang. Dat begint vaak met bewustwording. Laat daarom ook dat eens gezegd zijn op de Internationale Vrouwendag: geloofsvrijheid is een fundamenteel recht, ook van vrouwen.
De auteur is directeur van Open Doors Nederland.