Het is al 24 jaar geleden dat Timmermans de puzzel over de toren van Babel –naar een schilderij van Pieter Bruegel de Oude– kreeg van haar toen aanstaande schoonzoon, John.

Omdat Timmermans kort daarna ging werken, belandde de puzzel op zolder. Pas in 2017 begon ze opnieuw aan het project, samen met Van Dongen. In coronatijd, in 2020, legden ze het laatste stukje.

Dat wil zeggen: het een-na-laatste. Want helaas: een stukje ontbrak. Het bedrijf dat de puzzel uitgaf, wilde niets naleveren en opvullen met karton lukte niet naar tevredenheid. „Toen kreeg ik het idee het gat met klei op te vullen en daarna in te kleuren”, vertelt Timmermans. „Dat is buitengewoon goed gelukt. Qua kleur valt het helemaal niet op, maar je ziet verschil als het licht er op een bepaalde manier op valt, omdat de structuur daar anders is.”

Timmermans en Van Dongen vonden het jammer om zoveel uren puzzelwerk weer teniet te doen. Daarom heeft de zestiger de kerk waarvan ze lid was, de hersteld hervormde gemeente in Sprang-Capelle, het aanbod gedaan de puzzel te schenken als schilderij. „Daarvoor hebben we, met de dochters en kleindochters, de puzzel overgelegd op een grote houten plaat met een omlijsting in bijpassende kleur, gemaakt door John, van wie ik de puzzel destijds heb gehad. Daarna hebben Remco, de man van Bernadette, en mijn man, hem opgehangen in een zaal bij de kerk.”

Inmiddels is Timmermans begonnen aan een volgend project: een puzzel van 18.000 stukjes met een afbeelding uit Parijs. „Het eerste kwart is bijna af.”