PvdA-Europarlementariër Mohammed Chahim is blij met het voorgestelde doel voor CO2-reductie. „De plannen bieden het bedrijfsleven duidelijkheid en voorspelbaarheid.”

Ook ChristenUnie-Europarlementariër Anja Haga noemt het goed dat er een pakket maatregelen ligt richting een klimaatneutrale Europese Unie. Wel mist ze een langetermijnvisie voor klimaatneutraliteit en voedselzekerheid.

SGP-Europarlementariër Bert-Jan Ruissen is juist kritisch op de voorgestelde plannen. „Het tijdschema om CO2-uitstoot af te bouwen, is onrealistisch ambitieus. Ik betwijfel of burgers en bedrijven de kosten hiervan kunnen dragen.”

Het voorgestelde doel voor 2040 is niet ambitieuzer dan wat Brussel al aan doelen heeft voor 2030 en 2050, benadrukt Chahim. Als het Europese bedrijfsleven niet snel groener wordt, vreest hij een uittocht van bedrijven naar China en de Verenigde Staten, waar „enorme investeringen worden gedaan om de economie te verduurzamen”.

Boerensector

Ruissen noemt het echter onverstandig om het klimaatdoel wettelijk vast te leggen. „We zetten onszelf klem. Als blijkt dat het doel niet gehaald wordt –om wat voor reden ook– dan kunnen rechtszaken en schadeclaims volgen.”

In de voorgestelde plannen ligt niet meer de focus op vergroening van alleen de landbouw. „Iedere sector” moet bijdragen aan verduurzaming, staat nu in de tekst. Duurzaamheidsorganisaties reageren teleurgesteld. Jeroom Remmers, directeur van de TAPP Coalitie: „Als Europa voorop wil lopen met klimaatbeleid, moet het voet bij stuk houden als het gaat om CO2-reductie in de landbouw.”

Ook GroenLinks-Europarlementariër Bas Eickhout hekelt het feit dat Brussel „de landbouw ontziet.” De keus van de Europese Commissie betekent dat andere sectoren extra zullen moeten bijdragen aan vergroening, waarschuwt Chahim.

Ruissen vindt het juist eerlijk als „alle sectoren evenredig bijdragen. De landbouwsector heeft de afgelopen decennia al relatief veel aan CO2-uitstoot verminderd”, zegt hij.

Volgens Haga moet de economie anders worden ingericht. Om de uitstoot naar nul te brengen, is een economisch model nodig „dat in balans is met wat de aarde aankan”.