Toen Händel zich in Londen vestigde, had hij dringend behoefte aan goede musici voor zijn orkest, waarmee hij zijn talloze opera’s en later oratoria uitvoerde. Omdat hij zo succesvol was als componist, was het voor Europese instrumentalisten aantrekkelijk om ook naar Engeland af te reizen.

La Rêveuse, spelend op dwarsfluit, blokfluiten, strijkers en diverse continuo-instrumenten, heeft een spannende selectie gemaakt van werken die gecomponeerd zijn door leden van Händels orkest, zoals Weideman, Sammartini en Castrucci. Zij vervulden functies als concertmeester, solofluitist of eerste hoboïst.

Sammartini was niet alleen virtuoos op de hobo, maar schitterde bovendien als blokfluitist in zijn eigen concerti en ouvertures. Ook voor viola da gamba en luit zijn prachtige werken opgenomen in het repertoire van La Rêveuse. Verrassend zijn enkele stukken in Schotse stijl, die duidelijk verwantschap vertonen met de volksmuziek uit die dagen.

Overigens had Händel tijdens zijn werkzaamheden als musicus flink last van het politieke gekonkel in het Engeland van de 18e eeuw. Vorst George II sympathiseerde met de grote componist, maar was zo gierig dat hij amper in hem investeerde en ook nog eens regelmatig in Duitsland bivakkeerde. Zijn zoon Frederick, Prins van Wales, werd door zijn ouders voortdurend gekleineerd en mocht in afwezigheid van zijn vader geen enkele macht uitoefenen. Om zijn vader dwars te zitten liet hij openlijk Händel vallen en steunde hij een concurrerend operahuis. De populariteit van Händel heeft er uiteindelijk niet onder geleden.

London circa 1740 – Handel’s musicians, La Rêveuse o.l.v. Florence Bolton en Benjamin Perrot; Harmonia Mundi (HMM 902613); € 23,99; bestellen: www.harmoniamundi.com