„Wij zien zeker mogelijkheden, er is veel overlast, er wordt te weinig gedaan, en er is ook geen beleid”, licht advocaat Pieter Huitema toe. „Er is een grote groep gedupeerden in gebieden waar de wolf voorkomt. Vee wordt doodgebeten en mensen zijn enorm angstig. Doel is de overlast tot een minimum te beperken.”

Huitema wil namens de stichting zwaar inzetten. „In beginsel zijn we niet uit op schadevergoeding, maar op het nemen van maatregelen.” Dat kan volgens hem door bepaalde wetgeving buiten werking te plaatsen. Hij ziet voldoende grond voor verschillende procedures. „De kans is zeer aanwezig dat we een zaak aanspannen bij de Raad van State en we doen ook onderzoek naar een civiele bodemprocedure.” Een kort geding is volgens hem minder kansrijk.

Wolven komen voor in het grensgebied tussen Friesland en Drenthe en op de Veluwe. Europese wetgeving schrijft voor dat de soort strikt moet worden beschermd. De provincies Gelderland en Drenthe hebben met succes aangeklopt bij de Europese Commissie. Die stelde vorige maand voor de beschermingsstatus te verlagen, zodat de dieren sneller kunnen worden verjaagd of afgeschoten. „Dat soort trajecten duurt vaak heel lang en het is nog lang niet zeker dat het doorgaat”, zegt Schuitema. „Wij willen parallel aan Europese wetgeving zorgen dat de druk wordt opgevoerd.”

„We hebben de nodige ervaring in Groningen met massaclaims”, vervolgt de raadsman. „We zijn niet bang voor tegenstand, want die zal er zijn. Dat snappen we ook. Het is zo’n beladen onderwerp, het ligt heel gevoelig. Maar Nederland is te klein voor zo’n groep wolven. De stichting is er niet op uit het beest af te schieten. In overleg met deskundigen moet er iets gebeuren.”