Laat het toch niet vreemd zijn dat de kinderen van God soms zo’n zwaar kruis moeten dragen. Want hier worden zij ook gevoed met vertroosting. Er is niemand op deze wereld die geen kruis heeft te dragen. Dat komt uit kracht van de vloek die God de Heere uitgesproken heeft in het paradijs tegen het hele menselijk geslacht: „Met smart zult gij daarvan eten al de dagen uws levens.”Zie dan hier, geliefden, dat het niet kan wezen of wij moeten hier kruis en tegenspoed hebben. Daarom, al moeten we tot op deze tegenwoordige uren honger en dorst lijden en geen vaste woonplaats hebben, dan moeten wij dat alles met geduld verdragen met de overdenking dat onze droefheid eens in blijdschap zal veranderen. Zo moeten Gods kinderen droefenis hebben zolang zij in deze wereld zijn, maar wanneer zij Christus hun Bruidegom zullen zien hierboven in de hemel, zittende ter rechterhand van de kracht van God, zo zal hun hart zich verblijden. Niemand zal de blijdschap van hen wegnemen.

Hier op aarde moeten wij met tranen zaaien, maar daar zullen we met vreugde maaien. Hier moeten wij schreien, maar daar zullen al de tranen van onze ogen afgewist worden. Hier moeten wij vernederd worden, maar daar zullen wij verhoogd worden. O, laat ons dan bedenken dat de discipel niet boven zijn Meester is en dat eenmaal alle laster zal stoppen.

Cornelis van Niel, lidmaat in Tiel (Een Welrieckende Balsem, 1663)