„Ik had niet gedacht nu al aan de bak te moeten”, glimlacht De Vries, vooruitblikkend op zijn Eerste Kamerlidmaatschap. Hij volgt Diederik van Dijk op, die de overstap maakte naar de Tweede Kamer.

„Ik vind het mooi en spannend om Eerste Kamerlid te worden”, zegt De Vries. „Spannend, omdat ik geen politieke ervaring heb. Alle procedures zijn voor mij nieuw.”

Het Kamerlidmaatschap lijkt De Vries mooi, „omdat ik het werk ervaar als een roeping. Ik heb mijn hele leven voor seculiere instituten gewerkt. Het was mijn verlangen aan het eind van mijn loopbaan iets voor een christelijke werkgever te mogen betekenen. Twee jaar geleden heb ik dat in het gebed aan de Heere voorgelegd en gevraagd of Hij ergens een plekje voor me had. Het zal wel niet, dacht ik eerst. Tot de voorzitter van de SGP belde over het Eerste Kamerlidmaatschap. Ik mag het als een roeping ervaren. Hij Die roept, is getrouw en zal het ook doen. Ondanks dat ik geen politieke ambities had, durf ik het met deze basis wel aan.”

De Vries gaat het werk in de Eerste Kamer combineren met zijn functie als hoogleraar christelijke filosofie en hoogleraar didactiek van de bèta-schoolvakken aan de Technische Universiteit Delft. Kerkelijk is hij actief als hoofdbestuurslid van de Gereformeerde Bond en scriba van de hervormde gemeente Papendrecht.

Onderwijs

In de Eerste Kamer krijgt De Vries onderwijs in zijn portefeuille. „Ik ben mijn hele leven werkzaam in het onderwijs; eerst als leraar, later als wetenschapper”, legt hij uit. Verder gaat De Vries zich bezighouden met infrastructuur, landbouw, volksgezondheid en buitenlandse zaken. „Op deze beleidsterreinen speelt technologie een belangrijke rol. Buitenlandse zaken is nieuw voor me. Dat heb ik vooral gevolgd als geïnteresseerd krantenlezer.”

„Ik denk dat de SGP met mijn kandidatuur een statement heeft willen maken”, zegt De Vries over het karakter van het werk in de Eerste Kamer. „Wat de SGP betreft is de Eerste Kamer niet het toneel voor politieke spelletjes. Gezien mijn reflectieve aard verwacht ik me hier thuis te voelen.” Toch is De Vries er niet gerust op. „Als een volgend kabinet geen meerderheid heeft in de Senaat, wordt het hier politieker.”

De aanstaand senator verwacht de komende regeerperiode een centrumrechts kabinet, bestaande uit PVV, VVD, NSC en BBB. „Het zal nog veel kunst- en vliegwerk vergen om daar een stabiel kabinet van te smeden. Maar goed, dat gold voor het laatste kabinet-Rutte ook.”

De Vries is dankbaar dat de SGP bij de verkiezingen haar drie zetels heeft behouden. Verder stemt de verkiezingsuitslag hem niet op voorhand optimistisch. „Het is misschien het minst van alle kwaden. Een partij als D66 is er bewust op uit om afstand te nemen van alles wat christelijk is. Dat is bij de PVV minder.”

Onberekenbaar

Voorstellen van de PVV die de vrijheid van godsdienst en de vrijheid van onderwijs onder druk zetten, zijn volgens De Vries „reden tot zorg”. De partij oppert in het verkiezingsprogramma om moskeeën te sluiten en de Koran en islamitisch onderwijs te verbieden. „De PVV is op dit vlak onberekenbaar. Voorstellen bedoeld tegen de extremen van de islam kunnen ook christenen raken.”

Hoewel De Vries de jongste niet meer is, hoopt hij het werk in de Eerste Kamer een tijdje te mogen blijven doen. „Deze termijn (tot 2027, red.) hoop ik af te maken. Een tweede periode is wat mij betreft een serieuze overweging, als m’n gezondheid het toelaat.”

De Vries verwijst met een knipoog naar oud-CU-Senator Egbert Schuurman, zijn voorganger op de TU Delft. „Hij was bijna 74 jaar toen hij afscheid nam in de Eerste Kamer, dus dat is een indicatie dat het best kan.”