Zo zouden musea en bijvoorbeeld bibliotheken er meer mee moeten doen, al liet bijvoorbeeld het Rijksmuseum in Amsterdam zijn bezoekers inmiddels wel de Slag van Waterloo ruiken en mochten belangstellenden in het Mauritshuis in Den Haag reeds snuffelen aan de 17e eeuw.

Het Mauritshuis plaatste bijvoorbeeld een ‘geurzuiltje’ bij een schilderij van een gracht, waaruit de geur van de meurende kanalen van destijds opsteeg. Die was door wetenschappers aan de hand van allerlei informatie uit die tijd kunstmatig nagemaakt. „We willen meer Mauritshuizen”, aldus Leemans. „Je gaat op die manier toch naar andere dingen op zo’n schilderij kijken. " Ook kunnen musea met geur interessanter worden voor blinden en slechtzienden.

Op 28 november presenteert ze daarom, met haar internationale collega’s van het project Odeuropa, allerlei onderzoeksresultaten over „de waarde van het contact met cultureel erfgoed via de reukzin”. Dat gebeurt tijdens de Smell Culture Fair in Amsterdam, waar onder anderen museummedewerkers handvatten kunnen krijgen voor een „nose-on-benadering” van geschiedenis en erfgoed.

Het Odeuropa-onderzoek heeft inmiddels geleid tot drie onlinebronnen. Zo is er de Odeuropa Smell Explorer: een voor iedereen doorzoekbare database van 50.000 afbeeldingen en ruim 400.000 historische teksten in zes talen, die allemaal op geuren slaan. Verder is er nu de Odeuropa Encyclopedia of Smell History and Heritage, een verzameling verhalen over de betekenis van geuren van vroeger en van nu. Ook ziet de Odeuropa Olfactory Storytelling Toolkit het licht: een gids hoe musea en erfgoedinstellingen geur een rol kunnen laten spelen bij hun publiek.