Even lijkt het erop dat ik de eerste echt herfstachtige zaterdag van het seizoen alleen op pad moet. De smoezen zijn legio. Te druk, te koud, te ver, te veel kans op regen. Uiteindelijk gaan we toch nog met z’n tweeën op pad. Met regenlaarzen aan, en dat is niet overdreven. Het maïsveld en grasland waar we door moeten is zo drassig, dat je ook met klompen niet ver komt.

Het Rhenoijschepad begint met het oversteken van de provinciale weg. Daarna slingert het pad een onverhard dijkje op tussen de verlaten boomgaarden. Er ligt wat valfruit en her en der hangt nog een achtergebleven appel of peer tussen de verkleurende bladeren.

In de verte doemt de toren van Acquoy op. Nog schever dan de toren van Pisa, maar wel een stuk minder hoog. Het duurt langer dan gedacht voor we aan de voet van het plompe bouwwerk staan. Eerst soppen we nog door wat grasland, waar we honderden paddenstoelen tegenkomen in meer pastelkleuren dan we voor mogelijk hielden.

Een bochtig, autoluw dijkje brengt ons in Aqcuoy en er weer uit. Het dijkje volgt de rivier de Linge, die in S-bochten door het landschap slingert. In de verte verschijnt Fort bij Asperen, een indrukwekkend overblijfsel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie, dat met zijn tientallen schoorstenen die uit het grasdak steken een haast potsierlijke indruk maakt.

We steken de sluis over met zijn recentelijk gerestaureerde houten sluisdeuren. Samen met de hijs-
installaties en schotbalken tonen ze een mooi stukje negentiende-eeuwse techniek.

De tocht gaat verder via de Meerdijk. Hier is het oppassen geblazen met het verkeer, maar al gauw leidt een trap naar de voet van de dijk, waar we door kort gemaaid gras verder kunnen. Opnieuw langs een stuk militair erfgoed, waar de route overigens maar de helft van laat zien. Wie niet weet dat aan de overzijde van de dijk een reconstructie van een loopgraaf ligt, zou die zomaar kunnen missen.

Op naar Rhenoy, het tweede Betuwse dorpje waar de wandeling langs loopt. De door de wind ruisende bomen en weidse vergezichten maken de tocht compleet.

De Linge duikt weer op, al is die rond Rhenoy grotendeels verborgen achter privétuintjes met hoge heggen. Af en toe glurend naar de bootjes en luie stoelen op de rommelige of juist perfect aangelegde terrassen, lopen we richting het eindpunt. Het dichtstbijzijnde klompenpad verkennen bleek een goed idee. Als de fruitbomen hun bloesem tonen, willen we nog eens terug.

> [klompenpaden.nl](zetten: https://klompenpaden.nl/klompenpad/rhenoijschepad/)

> fortbijasperen.nl

TIP #2

Gereconstrueerde loopgraaf

Onder aan de Meerdijk, dicht bij Fort bij Asperen, ligt een gereconstrueerde loopgraaf. Om er te komen moet je even de dijk over; de wandelroute loopt precies aan de andere kant van de dijk. Vanuit de geschutskoepel van de kazemat kijk je zo de polder in.

> tracesofwar.nl