Een poortje aan het Oosteinde, dicht bij de Nieuwe Kerk in Delft, geeft toegang tot het kerkgebouw. Het achterste gedeelte van het complex was vroeger een loods van de Porceleyne Fles (Delfts Blauw); nu is er een kerkzaal, waar het licht vooral binnenkomt via het plafond.

Die kerkzaal is klein, ongeveer honderd zitplaatsen, maar groot genoeg voor het aantal wekelijkse kerkgangers, dat 20 à 25 bedraagt. Met een ledental van 35 is de gemeente de kleinste van de Gereformeerde Gemeenten.

De kerk ziet er spic en span uit. Alle muren en plafonds zitten netjes in de verf, zowel van de kerkzaal als van de gangen en de consistoriekamer. „Deze zomer heeft het kerkgebouw een opknapbeurt gehad”, zegt ouderling Sander de Vree. „Gelukkig hebben studenten ons daarbij geholpen.”

De Vree vertelt dat de gemeente, die in 1954 werd geïnstitueerd, altijd klein is geweest. „In 2009 was het ledental in drie jaar tijd gezakt van 110 naar 55 en het leek er niet op dat deze dalende trend zou stoppen. Daarom is in 2010 samenwerking gezocht met de gereformeerde gemeente Zoetermeer. De kerkenraad van Zoetermeer was bereid zo nodig hulp te bieden. Op tweede feestdagen en doordeweeks hebben we gezamenlijke diensten met Zoetermeer. We voelen ons gesteund door deze gemeente en ervaren de samenwerking als heel goed.”

„Het wonder is gebeurd”, zegt De Vree. „De gemeente bestaat nog steeds. Hulp van Zoetermeer bij de leesdiensten is tot op heden niet nodig geweest. We kunnen voorzien in de ambten en er is geld genoeg om de kosten te dekken. Er zijn op dit moment drie ambtsdragers: twee ouderlingen en een diaken. Tijdens een bijeenkomst over het voortbestaan van de gemeente in mei vorig jaar waren de aanwezigen het er unaniem over eens om de gemeente niet op te heffen, maar door te gaan.”

„Ik heb wel zorgen over de financiën gehad”, bekent de preses van de kerkenraad. „De kosten voor de predikanten die bij ons voorgaan en nu ook de hogere energiekosten doen een flinke aanslag op het budget. Op de preekbeurten willen we niet bezuinigen. Wel gaat dit eigenlijk onze draagkracht te boven. Toch zegt de penningmeester dat er genoeg geld binnenkomt. De gemeenteleden geven goed. We ontvangen zelfs grote giften van buiten de gemeente. Ik ben hier verwonderd over.”

Hij vindt het voortbestaan van de gemeente voor drie groepen mensen van belang. „Dat zijn de ouderen die anders helemaal niet meer naar de kerk kunnen gaan. Verder gebeurt het af en toe dat er iemand uit de wereld binnenkomt om Gods Woord te horen. En dan zijn er de studenten. Dit voorjaar hadden we vier catechisanten die belijdenis deden, vier studenten.”

De beide ouderlingen geven catechese. De Vree geeft de belijdeniscatechisatie.

Ouderling Jonard Roukens geeft catechisatie aan studenten. Hij heeft niet te klagen over gebrek aan belangstelling, zegt hij. „Dit jaar waren er elke catecheseavond tussen de tien en vijftien studenten aanwezig. Ze komen niet alleen uit ons eigen kerkverband, maar ook uit andere, zoals de Hersteld Hervormde Kerk en de (Oud) Gereformeerde Gemeenten in Nederland. Studenten met een Gereformeerde Bondsachtergrond kunnen terecht bij twee hervormde gemeenten in de stad. Via De Saambinder, het blad van de Gereformeerde Gemeenten, en het blad van de CSFR nodigen we studenten uit te komen. Ik vraag hun niet van welke kerk ze zijn. Dat is hier minder belangrijk.”

In het vorige seizoen hebben de catechisanten zich gebogen over de Westminster Confessie. Roukens: „Het viel me op dat er veel belangstelling was voor het onderwerp ”verbond maken”, het doen van geloften aan de Heere.”

Hij zegt dat in een stad als Delft veel meer dan op de Biblebelt duidelijk wordt hoe het er voorstaat met de kerk in Nederland. „Christenen worden steeds meer een uitzondering in een wereld waarin iedereen het zonder God lijkt te kunnen stellen. Wie hier komt, komt echt voor Gods Woord.”