Nederlanders in Israël kunnen woensdag met een vliegtuig van Defensie naar huis en donderdag waarschijnlijk met een toestel van KLM, liet buitenlandminister Hanke Bruins Slot dinsdagavond weten. Ongeveer 200 mensen zouden voorlopig in aanmerking komen. Tot dusver waren ze op zichzelf aangewezen. „De afgelopen dagen bleek het steeds moeilijker om een vlucht naar huis te boeken”, constateerde Bruins Slot. Ze besloot daarom toch „de repatriëring te faciliteren”.

Richard Toes, bestuurder van Driestar-Wartburg, zegt „dankbaar” te zijn dat alle 28 leerlingen en hun 4 begeleiders mee kunnen op de vlucht. Toes vroeg afgelopen dagen in de media aandacht voor de scholieren, die vastzaten in het land. „Fijn dat de overheid heeft geluisterd naar onze oproepen. We hebben het gevoel dat we daardoor nu vooraan staan bij evacuatie.”

De helft van de scholieren zat aanvankelijk in Jeruzalem, maar zij reisden maandag naar Tiberias, waar de rest van de groep zich bevond. Daar was het toen nog relatief rustig, maar de situatie daar is intussen veranderd. „In het gebied erboven mag al niet meer gereisd worden, vanwege de dreiging van Hezbollah om zich in de strijd te werpen. Dat maakt het des te belangrijker dat onze leerlingen en docenten snel terugkeren”, stelt Toes.

Gevaar

Woensdagmorgen vertrok de complete Guido-groep vanuit Tiberias naar het vliegveld in Tel Aviv. Een busreis die niet zonder gevaar is, weet Toes. „Reizen is een risico in een land dat in oorlog is.”

De terugkeerders worden om 13.30 uur –plaatselijke tijd– verwacht op luchthaven Ben-Gurion. Zonder vertraging verwachten ze rond 20.30 uur in Eindhoven te landen. De groep die op reis is met de Eben-Haëzergemeente uit Apeldoorn stapte in Jeruzalem op de bus. Er kan onderweg wat gebeuren, realiseert reisleider Aart Zwerus zich woensdagmorgen. „Maar wij weten van Gods trouw die met ons meegaat. Daar hebben we vanochtend in de dagopening nog bij stilgestaan.”

Het vertrek roept onder de 34 reizigers een mengeling van blijdschap en verdriet op. „Enerzijds is de groep opgewekt en opgelucht dat er eindelijk een oplossing is. Tegelijk moeten we hier mensen achterlaten voor wie de toekomst onzeker is. Het hotel is straks leeg: het personeel heeft dus geen werk meer en velen zijn in diep verdriet.” De reisleider deelde deze ochtend op zijn status een tekst uit Psalm 137 die zijn dubbele gevoel verwoordt: „Als ik Jeruzalem zou vergeten, laat dan mijn rechterhand zichzelf vergeten.”

Slachtofferhulp

Ook de CHE is „dankbaar” voor de inspanningen van de regering om de 25 studenten en 3 docenten te repatriëren, laat de school weten in een persbericht. „De grote betrokkenheid, ook in de media, was hen tot steun. Zij richten zich nu op terugkeer en herstel.” De Edese hogeschool vindt het van belang dat „de aandacht uitgaat naar de mensen die in het conflictgebied achterblijven en de bevolking in Jeruzalem”.

Toes van Driestar-Wartburg zegt dat er onder zijn scholieren „onderhuids behoorlijk veel spanning” leeft. „De leerlingen hebben goed in de gaten dat ze zich bevinden in een land in oorlog. Vooral de groep die in Jeruzalem heeft gezeten: die leerlingen hebben de raketten over zien komen.” De school biedt slachtofferhulp aan de terugkeerders aan. „De een heeft daar meer behoefte aan dan de ander, maar ze hebben toch in een periode gezeten waarin de onzekerheid erg aan hen knaagde en ze graag weg wilden maar niet konden.”