Zonnepanelen kunnen op allerlei manieren op akkers worden geplaatst: als overkapping boven fruitbomen of -struiken bijvoorbeeld, of in rechtopstaande rijen op akkers waar gewassen in de grond groeien. Zulke combinaties kunnen „veel maatschappelijke meerwaarde opleveren”, schrijven de onderzoekers. „Er kan duurzame energie opgewekt worden met behoud van landbouwproductie en bodemkwaliteit.” In een land als Nederland, waar vrijwel iedere vierkante meter grond wordt gebruikt, kan dat een uitkomst zijn.

Op basis van diverse onderzoeken concluderen de wetenschappers dat de totale opbrengst van één hectare landbouwgrond en één hectare zonnepark samen te voegen is op 1,25 hectare. Daarmee kunnen agrarische zonneparken in theorie een hoop ruimte besparen.

Toch is alleen focussen op efficiënt ruimtegebruik „te beperkt” volgens onderzoeker Frank de Ruijter van Wageningen University & Research (WUR). Hij legt uit dat ook goed naar de kosten moet worden gekeken. Een systeem dat goed samengaat met landbouw is doorgaans duurder dan een standaard zonnepark. Dat verschil moet worden terugverdiend en daar zijn nu eigenlijk geen goede regelingen voor.

Zonnepanelen hebben verder zowel voor- als nadelen voor landbouwgewassen. Ze kunnen bijvoorbeeld frambozen beschermen tegen hagel, maar door de schaduw kunnen de panelen soms voor een lagere opbrengst zorgen. Dat valt voor een deel dan weer op te lossen met transparante panelen.

Om agrarische zonneparken tot een succes te maken, zijn volgens de onderzoekers ook duidelijke richtlijnen van de overheid nodig. Voor boeren is het onder meer belangrijk dat hun landbouwgrond nog wel als zodanig blijft meetellen voor allerlei regelingen, van mestrechten tot Europese landbouwsubsidies.