Die standaarden zijn uitgewerkt in diverse regels. Deze heten Standard Operating Procedures (SOP); regels die zijn ontwikkeld met tientallen jaren ervaring in verschillende landen.

Zo gebruiken we maximaal 75 procent van de startbaan om op te stijgen. Lukt dat niet, dan moeten we minder vracht inladen zodat we dat wel kunnen halen. Stel dat de baan onverwacht slechter is dan gedacht, dan is er gelukkig nog 25 procent over. Die veiligheidsmarge kan verschil tussen leven en dood betekenen.

Ander voorbeeld is dat we de dag zo moeten plannen dat we 45 minuten voor zonsondergang geland zijn. Mocht er iets tegenzitten die dag, dan heb je niet meteen een probleem.

Maar nu de praktijk. Op een dag is er een dringende ambulancevlucht laat in de middag. Ik bereken dat het net kan, als alles meezit. Maar dan land ik 20 minuten voor zonsondergang. Dat is dus een risico, en het mag eigenlijk niet volgens de procedures. Maar aan de andere kant: iemand lijdt, wellicht levensbedreigend, en ik kan helpen. Morgen kan te laat zijn. Wat doe je dan? Zeer lastige keuzes. In de volgende aflevering zal ik hier meer over vertellen.

Levensgevaarlijk

De geschiedenis van MAF heeft geleerd dat het levensgevaarlijk kan zijn om jezelf in een situatie te brengen zonder uitweg. God weet ook van onze limieten. Hij gaat uiteindelijk over leven en dood, niet ik. Dan mag ik het aan Hem overlaten.

Na een dag vliegen is er nog een laatste SOP: vliegtuig wassen. Dat doen we, volgens SOP, met sop.

Joop van Weele is MAF-piloot in Suriname.