Ochtendwandeling rond de vuurtoren van Ouddorp
De ochtendstond heeft goud in de mond. Dat blijkt tijdens een vroege wandeling rondom de vuurtoren van Ouddorp. De zonsopkomst, de stilte en de mooie natuur vormen een indrukwekkende combinatie.
Soms ben je zomaar door omstandigheden op een onmogelijk tijdstip onverwachts op een mooie plek. Zo rijd ik even na zes uur ’s ochtends over de Brouwersdam tussen het Zeeuwse eiland Schouwen-Duiveland en het Zuid-Hollandse eiland Goeree-Overflakkee. De neiging om hier even de benen te strekken kan ik niet onderdrukken. Natuurmonumenten heeft een prachtige wandeling uitgezet rondom de vuurtoren van Ouddorp.
Het is halfzeven als ik de auto parkeer bij een uitkijkpunt op een oude bunker aan de West Nieuwlandseweg, zo’n 7 kilometer ten westen van de dorpskern van Ouddorp. De bunker ligt in een dijkje. Bij het oversteken van dit dijkje rennen er direct al twee reeën weg. Deze zoogdieren komen hier veel voor, zo blijkt de rest van de wandeling. Zelfs op het vakantiepark waar de route dwars doorheen gaat lopen reeën.
Het Vrijheidsduinpad is de toegang tot het strand en de zee. De naam van het pad heeft niets met oorlog te maken, maar hier stond vroeger een pension met de naam De Vrijheid.
Het strand is hier uitgestrekt. En vooral heel stil, zo vroeg in de ochtend. Geen mens te zien. Wel prachtige natuur. Er staan zeldzame soorten zoals stekend loogkruid en zeemelkdistel, planten die langs het strand en in de buitenste duinen groeien.
Zeehonden, die hier regelmatig worden gesignaleerd, laten zich nu niet zien.
In de verte doemt de vuurtoren op. De top steekt net boven de duinen uit. Met ijzeren regelmaat glijdt een lichtbundel over de omgeving.
De 5 kilometer lange wandelroute van Natuurmonumenten schrijft voor dat ik bij de vuurtoren de duinen weer over moet steken. Maar het loopt zo lekker, ik plak er gewoon nog een kilometertje strand aan vast. Bij strandovergang 3e Blok steek ik alsnog de duinen over.
Dan volgt er nog een prachtige wandeling door een geheel ander landschap: de vochtige graslanden van natuurgebied Volgerland.
Ook hier zijn reeën; een groep van wel twaalf dieren heeft de buik volgegeten met gras en trekt zich nu weer terug in de dekking van het duin- struweel.
Vogels zijn hier ook volop. Grauwe ganzen het meest. Maar ook lepelaars, een scholekster en een zwarte zwaan laten zich zien. In de buurt van de uitkijkhut is een rietzanger te horen.
Als ik met een voldaan gevoel even later weer in de auto stap, is er maar één conclusie mogelijk: vroeg begonnen, veel gewonnen.
