„En God zag het licht, dat het goed was; en God maakte scheiding tussen het licht en tussen de duisternis.”

Hier wordt God door Mozes ingevoerd als beschouwend Zijn werk, om daarvan te genieten. Maar dit geschiedt om ons, opdat wij zouden leren verstaan dat God niets heeft gedaan zonder een bepaalde reden. Maar het past niet om Mozes’ woorden zo op te vatten alsof God toen Zijn werk als goed begon te kennen, nadat het was gemaakt. De zin is dat het werk zoals het thans door ons wordt aanschouwd, door God is goedgekeurd. Daarom blijft ons niets over dan te berusten in deze uitspraak van God.

Deze aanmaning is zeer nuttig. Want daar de mens al zijn zinnen moet inspannen om Gods werken te bevatten, zien wij hoe grote willekeur hij zich veroorlooft als hij die gaat beschimpen. Dit betekent: God wilde dat er enige afwisseling van dag en nacht zou zijn, wat ook spoedig gevolgd is, toen de eerste dag was geëindigd. Want God nam de aanschouwing van het licht weg, opdat de nacht de aanvang van een andere dag zou mogelijk maken.

Wat Mozes zegt, kan echter op twee manieren worden opgevat. Het kan zijn dat het de avond en morgen geweest is van de eerste dag, of dat met avond en morgen de eerste dag voltooid werd. Welke van beide meningen men ook kiest, de zin blijft dezelfde. Want zijn bedoeling is eenvoudig, dat de dag met deze beide gedeelten is beëindigd.

Johannes Calvijn,
reformator te Genève

(”Voorwoord op Genesis”, 1563)