Alle beloften van God zijn alleen van toepassing op de schapen van Gods weide. O zondaren, u bent wolven die de schapen zoeken te verscheuren. U bent geen metgezel van de schapen, maar hun vijand. U vertoont zich nu en dan wel eens in schaapskleren, maar vanbinnen bent u grijpende wolven.Er zijn ook dwalende schapen. Of in het oordeel óf in het leven, dwalend zijn zij, én in het oordeel én in het verstand. Wordt hun de zuivere waarheid verkondigd, die heeft bij hen geen ingang. Daar stoppen zij hun oren voor toe. Zij lopen niet in de voetstappen van de schapen, maar zij wandelen naar het goeddunken van hun boze hart. Ze zijn vreemdelingen van de verbonden der beloften, zonder God en hoop in de wereld. Ja, velen zijn schurftige schapen, die een hele kooi zouden bederven, die als de pest in de kerk zijn. Zij brengen maar smet op de godzaligen. Zij lijken schapen te zijn, uitwendig lopen ze in schaapskleren en ze hebben een gedaante van godzaligheid, maar zij hebben de kracht ervan verloochend. Er zijn ook schapen die zich bij de kudde voegen, maar het is maar voor een tijd. Als er een leeuw op de weg komt, wijken ze achterwaarts en vluchten. Deze alle zijn de schapen van Gods weide niet, maar slechts aardwormen. Hij kan u wegdoen als kaf voor de wind, zodat uw plaats niet meer gevonden wordt.

Kasparus Alardin, predikant te Arnhem (Practicale leerreeden, 1728)