Limburgs Horst hoort over hoop
Evangelist Henk ter Maaten en vrijwilliger Pieter Anker staan elke dinsdagmorgen met een kraam op de markt in het Limburgse Horst. Ter Maaten: „Ik mag de mensen hier het Woord in alle liefde én eerlijkheid voorhouden.”
De zomerzon lijkt het deze dinsdagmorgen te winnen van de laatste regenwolken van een natte periode. Het is gezellig druk in de winkelstraat van Horst. De marktverkopers doen goede zaken. Het winkelpubliek geniet ervan: even geen paraplu nodig. Een aantal terrassen aan het begin van het Wilhelminaplein zit flink vol.
De marktkramen staan in de lange winkelstraat opgesteld. Een ervan is van evangelisatiepost De Schuilplaats. Evangelist Ter Maaten heeft de kraam vanmorgen om negen uur samen met Anker opgebouwd. En tot 13.00 uur zal hij mensen aanschieten voor een gesprekje. Soms gaat dat moeilijk, maar deze morgen weet hij regelmatig iemand wat mee te geven vanuit de Bijbel.
Aan een stevige man achter een kinderwagen vraagt Ter Maaten of hij gedoopt is. Ja, dat is hij. En wat betekent dat voor hem? De man is niet meer actief bezig met kerk en geloof. Ter Maaten vertelt hem over de betekenis van de afwassing van zonden. De vrouw die bij de man hoort, draait inmiddels rondjes. Zij wil verder. Ter Maaten geeft hem nog wat materiaal mee. De man belooft dat hij zich erin zal verdiepen.
Ter Maaten later: „Omdat veel mensen hier rooms-katholieke wortels hebben, zijn ze vaak gedoopt en hebben ze ook communie gedaan. Dan vraag ik naar de betekenis ervan. Zo heb ik een aanknopingspunt voor een vervolg. Het kruis is in deze streek zeker aanwezig, als symbool. Maar het is vaak niet meer dan een symbool. Mensen weten doorgaans wel wat er aan het kruis is gebeurd.”
Geest
De toch nog frisse zomerwind ontneemt Ter Maaten, vrijwilliger Anker en vaste bezoekers hun moed niet. Warme koffie verzorgt de inwendige mens. En verder? „De Geest moet het doen. Die moet helpen”, zegt Pieter Anker. „Ik zie vaak tegen het evangeliseren op en dan bid ik om de Geest.” Anker is al lang bij het werk in en vanuit De Schuilplaats betrokken.
Ook deze morgen biedt Anker regelmatig mensen een kaartje aan met daarop een schilderij dat geloof, hoop en liefde verbeeldt. Johannes 3:16 staat erop: „Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat iedereen die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.” Achterop staat informatie over De Schuilplaats. Verschillende mensen nemen het kaartje aan en stoppen het is jas of tas.
Eén man werpt er een blik op en bedankt er dan weer voor: „Ik ben een beetje uitgeloofd. Ik ben de kerk beu.” En weg is hij weer.
Ter Maaten doet zijn werk met gedrevenheid. Voortdurend kijkt hij of er wellicht iemand passeert aan wie hij Iets –met een hoofdletter– kwijt kan.
Geduld
Ter Maaten is dit voorjaar bevestigd als evangelist van de post die uitgaat van van de Stichting Evangelisatie Limburg. Sinds 1987 verspreidt de stichting het Woord in Noord-Limburg en omgeving. Het werk wordt gesteund vanuit hervormde gemeenten op gereformeerde grondslag binnen de Protestantse Kerk in Nederland, de Hersteld Hervormde Kerk en door particulieren.
Ter Maten –eerder hovenier– „kreeg 25 jaar geleden de roeping om in Gods Koninkrijk te dienen”. De weg ernaartoe kende tegenslagen en beproevingen. „Ik heb moeten leren dat er vele plaatsen zijn om in Zijn Koninkrijk te dienen. Niet alleen als predikant. De Heere wees de weg, vanuit 2 Timotheüs 4:2 en 5. Daar staat „predik het Woord” en „doe het werk van een evangelist”. Ik heb moeten leren zien dat de Heere zo genadig en geduldig is. Hij had meer geduld dan ik.”
De zoektocht ging door. „Uiteindelijk stond ik op het punt om maar de bouw in te gaan. Toen kwam de advertentie met de vacature voor deze post op mijn pad. Zelf had ik die niet gezien, maar ik kreeg de advertentie doorgestuurd van een goede vriend. Ik dacht dat het niet voor mij was. Maar met Gideon vroeg ik om tekenen. Toen kreeg ik de advertentie van acht mensen doorgestuurd. Zo heeft de Heere me hier naar Horst gestuurd. Vooral tijdens de bevestigingsdienst op 2 april door ds. J.A. van de Berg, voorzitter van ons bestuur, voelde ik het gewicht van de taak.” Hij moet de mensen het Woord in alle liefde én eerlijkheid voorhouden, vertelt Ter Maaten, die binnenkort met zijn vrouw vanuit Elst (Utrecht) naar Horst zal verhuizen.
Zondags komt de „christelijke gemeente” samen in De Schuilplaats aan de Gastendonkstraat. Het gebouw was eerder een jongerencentrum en veel Horstenaren kennen het. Er is elke zondagmorgen om 10.00 uur een dienst, en in juli en augustus ook een tweede om 15.00 uur, mede omdat er dan veel toeristen in de regio verblijven. „We zijn blij met hun komst, maar dat is niet de primaire doelgroep van ons werk. Het gaat om de mensen uit Horst en omgeving”, zegt de evangelist.
Ter Maaten hoopt in de toekomst het kinderwerk weer vorm te kunnen geven. Momenteel vormen de tweewekelijkse koffiemorgens en het werk op de dinsdagse markt een belangrijk deel van zijn evangelisatiewerk.
Knoppen
De wind probeert steeds folders uit de kraam weg te blazen. Het lukt niet. Er ligt van alles: een kinderboekje over de Bijbel, Bijbelvertalingen in het Engels en Pools. Bordjes met bemoedigende Bijbelteksten. „De Bijbel geeft ten diepste een boodschap van hoop. Dat is de rijkdom in een donkere wereld”, zegt Ter Maaten. „Ik ontmoet veel mensen en jongeren die zeggen: „Deze wereld gaat naar de knoppen.” Dan heb je als christen een boodschap: dat je niet verloren hoeft te gaan, dat er redding is.”
Passanten zijn er genoeg. Sommigen werpen een korte blik op de ‘koopwaar’ die Ter Maaten heeft uitgestald. De meesten lopen door. Een vrouw met gehandicapte zoon neemt een kijkje. Ze is blij met het kraam, want ze is vergeten op vakantie een Bijbel voor haar zoon mee te nemen. Nu kan ze hem vanavond toch wat voorlezen.
Ter Maaten schiet een man aan die al een poosje tegenover de kraam staat te kijken. Het blijkt een Urker te zijn. Hij snapt het doel van de kraam: evangelisatie, maar hij denkt dat Ter Maaten en zijn helpers rooms-katholiek zijn. Waarom dan? Op het grote achterzeil staat ”Kapel De Schuilplaats”. Ter Maaten legt uit dat bewust voor de benaming ”kapel” is gekozen om aan te sluiten bij het rooms-katholieke levensgevoel.
Een vader met een paar kinderen komt „ter bemoediging” even langs bij het kraam. Ze zijn vanuit Zeeuws-Vlaanderen op vakantie in Limburg en bezochten zondag de diensten in De Schuilplaats.
Iets verderop in de winkelstraat staat de grote bakstenen Sint-Lambertuskerk. Deze marktdagmorgen is hij open. Voor de deur staat een standje met wat kaarsen en andere dingen. Naast de hoofdingang wacht een kapelaan. Ter Maaten begroet hem en maakt een kort praatje. De evangelist hoopt dat het contact zal groeien.
Bij de kerk is ook Iraakse vrouw. Zij is rooms-katholiek en afkomstig uit Noord-Irak. Ter Maaten vertelt over haar. Hoe hij haar een tijd geleden een kaartje van De Schuilplaats gaf. Zij kwam daarna terug naar het kraam en zei: „Het is een wonder dat God de wereld zo lief heeft gehad en Zijn leven voor onze zonden gaf.” Ter Maaten: „Zij stond helemaal te stralen. Je proefde dat ze iets begreep van de verzoening door Christus. Zij heet Sjadda. Dat betekent liefelijke geur. Ik zei tegen haar: „Wat een mooie naam.” Toen antwoordde zij: „Ja, hè, dan kan ik de liefelijke geur van Christus verspreiden.” Zo begrepen we elkaar.”
Na het slaan van de klok van 12.00 uur wordt het aanmerkelijk rustiger in de winkelstraat. De boodschappen zijn binnen, het is etenstijd.
Ter Maaten heeft nog een lang gesprek met een oude dame met rollator. Ze is wat voorzichtig. „Protestants zal ze nooit worden, want ze zegt veel steun en kracht van Maria te hebben ontvangen.” De evangelist wijst erop dat Maria wel een bijzondere vrouw is, maar dat de mens alleen zalig wordt door Christus en Zijn verzoening. De vrouw geeft aan dat ze nog eens over nadenken om naar de koffiemorgen te komen.
Tegen 13.00 uur pakken Ter Maaten en Anker hun spullen in bakken in. Bijbels bij Bijbels, folders bij folders. De warenmarkt sluit, de markt van vrije genade niet. Ook in Horst niet.
