De instelling zette de Dode Zeerollen daarom al in 2012, in samenwerking met Google, online. Wetenschappers konden ze zo bestuderen en gebruiken voor wetenschappelijke studies. Maar voor het grote publiek bleven de rollen met hun vreemde letters onbegrijpelijk.

De directeur van de Shrine of the Book (het Heiligdom van het Boek, een vleugel van het Israël Museum), dr. Adolfo Roitman, wilde daar verandering in aanbrengen. Een serie publicaties moest een aantal rollen voor het grote publiek toegankelijk maken. Deze studies gaan in op literaire, theologische en historische kwesties die destijds een rol speelden.

De eerste uitgave rolde vorig jaar van de persen. Prof. Noam Mizrachi van de Tel Aviv Universiteit publiceerde een boek over de ”Pesher Habakkuk”. Deze ”Pesher Habakkuk” betreft een commentaar op het Bijbelboek Habakkuk van meer dan 2000 jaar geleden. Prof. Mizrachi schreef dus een modern commentaar op een oud commentaar.

De schrijver van Qumran bleek het boek Habakkuk profetisch te hebben geïnterpreteerd. Hij zinspeelde op de gebeurtenissen die in zijn tijd plaatsvonden en die volgens hem stonden te gebeuren. Hij gebruikte daarbij termen als „leraar van gerechtigheid”, „boosaardige priester” en „man van leugens”. Het wereldbeeld van de sekteleden was namelijk nogal zwart-wit. Ze waren ervan overtuigd dat er een diepere betekenis achter de tekst lag. Deze kon alleen begrepen worden door een paar ingewijden, onder wie zijzelf. De sekteleden geloofden dat ze in „de laatste dagen” leefden en dat de Schrift licht wierp op hun tijd. Ze dachten ook dat de „leraar van gerechtigheid” de door God aangewezen persoon was om de tekst te interpreteren, die zelfs voor de profeet Habakkuk zelf verborgen bleef.

Directeur Roitman van de Shrine of the Book zegt dat er meer boeken in de reeks verschijnen. „Het idee van dit project is een serie commentaren op de Dode Zeerollen te publiceren die nu deel uitmaken van de collectie in de Shrine of the Book. Deze collectie bestaat uit de eerste zeven rollen die in 1947 gevonden werden door de bedoeïenen in Grot 1, samen met een achtste rol die in 1956 werd gevonden in Grot 11.”

Roitman: „Deze manuscripten zijn de grootste en best bewaarde Dode Zeerollen en ze vertegenwoordigen de drie belangrijkste soorten die gevonden zijn in de grotten: Bijbelse manuscripten, niet-Bijbelse manuscripten en sektarische manuscripten. Volgens ons huidige publicatieplan is het onze bedoeling om in de nabije toekomst de commentaren op Genesis Apocryphon en Gemeenschapsregel te publiceren.”