Met hart en ziel zette Keijzer zich in voor de muziek. Zo organiseerde hij orgelavonden op Goeree-Overflakkee. Zelf speelde hij pro Deo, zodat met de opbrengst van zijn optreden concerterende collega’s konden worden betaald. Hij begon ook les te geven en trok met de fiets en later op de brommer langs zijn vele leerlingen. Het leverde hem de bijnaam ”Flakkeese orgelprofeet” op.

Lesgeven is mooi werk, vond Keijzer. Hij genoot ervan om te zien hoe zijn leerlingen zich ontwikkelden. Hij leidde talloze organisten op, onder wie Jan van Gijn, Margreeth C. de Jong, Jan Kleinbussink, Arjen Leistra en Jolanda Zwoferink.

Keijzer werd in 1932 in Nieuwe-Tonge geboren. Hij groeide op met muziek en kreeg de eerste orgellessen van zijn vader. Daarna studeerde hij bij Piet van den Kerkhoff, Adriaan Engels, George Stam en bij Siegfried Reda.

Improvisator

Hij was een groot improvisator en won de improvisatieconcoursen van Bolsward (1963) en Haarlem (1964). Keijzer was decennialang hoofdvakleraar orgel en improvisatie aan het Rotterdams conservatorium, organist van concertgebouw de Doelen in Rotterdam en van de Grote Kerk en Augustijnenkerk in Dordrecht. Eerder was hij verbonden aan de hervormde gemeenten van Ooltgensplaat, Middelharnis en Nieuwe Tonge. Als adviseur begeleidde hij de nieuwbouw of restauratie van de nodige orgels.

Keijzers spel was afwisselend robuust, fijnzinnig en kleurrijk. Vaak sloot hij zijn concerten af met een improvisatie. In 2017 ontving hij de bronzen erepenning van Dordrecht vanwege zijn verdiensten voor het culturele leven van deze stad en voor de orgelcultuur.

Bondsdagen

In de Doelen speelde Keijzer alle orgelwerken van Bach en Franck. Bij deze concerten zaten meer dan duizend bezoekers in de zaal. Maar mensen leerden hem in Rotterdam ook kennen als begeleider van de samenzang tijdens bondsdagen van de HGJB en de Vrouwenbond van de Geformeerde Gemeenten.

Componeren was voor de musicus een levensbehoefte. Zijn oeuvre omvat werken voor orgel, fluit, hobo, trompet, koor, orkest, solozang en combinaties daarvan. Componist Louis Vierne vormde een inspiratiebron voor hem.

Veel van Keijzers werken hebben Bijbelteksten of gezangen als uitgangspunt. Zo is zijn Derde Orgelsymfonie gebaseerd op vijf passie- en paaskoralen. Daarnaast componeerde hij onder andere de Herdenkingscantate 1953-2003, modern getoonzette psalmen, een laat-romantisch getoonzet Luthers avondgebed en de volgens barokke principes vormgegeven partita ”Herr Jesu, Gnadensonne, Wahrhaftes Lebenslicht”. Bij het componeren stond muziek niet op de eerste plaats. Het ging Keijzer om Christus’ heerschappij in alles.

Keijzer verdiepte zich ook in theologie. Hij ontwikkelde een eigen visie op Israël en het einde der tijden en schreef daar boeken over.

Op zijn tachtigste blikte hij terug in het Reformatorisch Dagblad: „Ik kan niet anders zeggen dan dat God mijn leven op een bijzondere wijze heeft geleid.”