„Ik ben 71 en mijn gezondheid wordt minder”, verklaart Mouw de beslissing om te stoppen met de dia-orgelavonden, waarop hij foto’s van de natuur en van karakteristieke Veluwenaren toont. Hij zegt het met spijt in zijn stem. „Als ik zie hoe vol de zaal de afgelopen keer was, sta ik weer verwonderd.”

Ook Heykoop (62), die tijdens de bijeenkomsten zorgt voor de muzikale omlijsting, zegt een dubbel gevoel te hebben bij het besluit. Aan de ene kant krijgt hij straks meer lucht in zijn agenda, die flink gevuld is met muzikale activiteiten. Aan de andere kant stopt hij met een evenement dat nog razend populair is. „Soms bekruipt me het gevoel dat we langer moeten doorgaan.”

Ook de locatie weegt mee in de beslissing van Mouw en Heykoop. De avonden vonden twintig jaar lang plaats in zalencentrum De Pineta in Nunspeet. Dat beviel erg goed, zegt Mouw. „Daar kon ik mijn eigen apparatuur gebruiken. In Het Kruispunt in Barneveld, waar we nu zitten, hebben we een enorme zaal met twee schermen. Voor het bedienen van de apparatuur is een technicus nodig.”

Kootwijkerbroek

In 2021 is De Pineta verkocht aan de buren, restaurant Joris. Mouw en Heykoop moesten toen zoeken naar een alternatief. De keus viel op De Essenburcht, een horecagelegenheid in Kootwijkerbroek. De zaal, die ruimte biedt aan zo’n vierhonderd mensen, bleek echter te krap. „Een aantal keren ging het mis en konden mensen er niet meer in”, zegt Mouw. „Dat is heel vervelend.”

Dit –laatste– seizoen zijn er vier dia-orgelavonden, die plaatsvinden in evenementenlocatie Het Kruispunt. De eerste avond was op dinsdag 25 juli, de volgende avonden zijn op dinsdag 1 augustus, donderdag 10 augustus en dinsdag 15 augustus. De organisatie ligt in handen van Herre Jan Veenema, de muzikale organisator van Heykoop.

Wat verklaart het succes van de avonden? „De combinatie van orgelimprovisaties, samenzang en een boeiende vertelling”, denkt Mouw. „Ook de beelden van de Veluwe spreken mensen aan. Het ene moment vertel ik over het geheimzinnige leven van vossen. Een halfuur later zit het publiek als het ware bij een oude Veluwenaar aan tafel. Die mensen stralen rust uit, leven dicht bij de natuur en soms ook dicht bij het Woord van God.”

## Kinderen

De fotograaf vindt het houden van dia-avonden dankbaar werk om te doen. „Mensen hebben een ontspannen avond en genieten van de beelden van de natuur. Je mag van de schepping genieten, maar het belangrijkste is dat wij de Schepper leren kennen. Ik waardeer het ook dat er veel kinderen bij zijn. We hebben meegemaakt dat ze voor in de zaal gingen zitten en luid meezongen.”

Mouw geeft al sinds 1986 diapresentaties. In 2002 ging hij in zee met Heykoop. „Je zoekt steeds naar vernieuwing”, verklaart de natuurfotograaf. „Dat is soms best een uitdaging.” De organist stemde overigens niet gelijk met zijn voorstel in: de afstand van zijn woonplaats Yerseke naar de Veluwe vond hij wel een drempel.

Heykoop blikt positief terug op de achterliggende twintig jaar. „De samenwerking met Rien verliep uitstekend”, zegt hij. „Rien is iemand met humor en fantasie en kan zijn verhaal levendig brengen. Ik ben ook nooit met tegenzin naar de avonden gegaan. De betrokkenheid van het publiek vind ik mooi.”

Klokslagen

Tijdens de dia-avonden toont Mouw zelfgemaakte foto’s op een beamer. Tegelijkertijd improviseert Heykoop bijpassende muziek op een Unico-400, een digitaal orgel met zo’n honderd orkeststemmen. De organist legt uit hoe hij daarbij te werk gaat. „Het programma begint om 20.00 uur in een donkere en muisstille zaal. Dan laat ik met het orgel acht klokslagen horen. De eerste dia toont vaak een schijnende maan. Ik gebruik dan een dwarsfluit, een subtiele stem met een hoog geluid. Bij een volgend beeld, van het morgenrood, begin ik met orkeststemmen. Daarna registreer ik naar een volle orgelklank en volgt aansluitend de samenzang met Psalm 93, die gaat over de natuur.”

Mouw stopt met de dia-orgelavonden, maar blijft nog wel doorgaan met het tonen van natuurfoto’s op ouderenmiddagen, bij verenigingsactiviteiten en bij huwelijksjubilea. „Dat hoop ik te blijven doen zolang mijn gezondheid het toelaat. Dit soort activiteiten vind ik niet zo’n grote belasting. Ik zou het ook moeilijk vinden om helemaal te stoppen.”

Heykoop wil de duizenden mensen bedanken die de avonden de afgelopen jaren hebben bijgewoond. „Zonder hun enthousiasme was het niets geworden.”