„Laat ons eten en drinken, want morgen sterven wij. Dwaalt niet; kwade samensprekingen verderven goede zeden.”

Gedurig eten en drinken aan de tafel van andere mensen doet spoedig de toon van de godsdienst van een christen verlagen. Dikwijls in gezelschap te komen is een grote hinderpaal voor de geestelijkheid van het hart. Indien ooit, dan hebben de kinderen Gods hier op hun hoede te zijn. Ieder moet zijn eigen kracht en natuurlijk temperament kennen, en zo handelen. De ene gelovige kan zich zonder gevaar begeven waar de andere zich niet kan begeven. Gelukkig hij die zijn christelijke vrijheid gebruiken kan zonder die te misbruiken!

Het is mogelijk zeer veel schade te lijden aan de ziel op huwelijksfeesten en aan de tafel van vrienden. Een gulden regel kan men daaromtrent vaststellen, waarvan het gebruik ons veel moeite zal besparen. Laten we zorg dragen dat wij altijd op feesten gaan in de geest van onze goddelijke Meester, en dat wij nooit gaan waar Hij niet zou gegaan zijn. Laten we, zoals Hij, trachten altijd „in de dingen van onze Vader te zijn” (Lukas 19). Laten we, zoals Hij, gaarne vreugde en blijdschap bevorderen; maar laten we ernaar streven dat het onschuldige vreugde, indien niet vreugde in de Heere, is. Laten we trachten het zout van de genade in ieder gezelschap, en een ”gepast woord” in ieder oor dat wij bereiken, te brengen. Veel goeds kan er gedaan worden door een gezonde toon aan het gesprek te geven.

J.C. Ryle, bisschop te Liverpool

(”Uitleggende gedachten over Johannes”, 1874)