De vrouw ontving de pillen per post van de abortuskliniek British Pregnancy Advisory Service (BPAS). De methode, die tijdens de coronapandemie in het Verenigd Koninkrijk werd geïntroduceerd, is wettelijk toegestaan voor het afbreken van zwangerschappen tot tien weken. Vrouwen die voor deze mogelijkheid kiezen, hoeven niet naar het ziekenhuis voor een echo. Wel vindt er een telefonisch consult plaats met een verpleegkunde of verloskundige, die beoordeelt of de zwangere aan alle criteria voldoet.

Tegenover de BPAS verklaarde de moeder van drie kinderen minder dan tien weken zwanger te zijn. Daarmee heeft ze de organisatie bewust misleid, stellen de aanklagers. Volgens hen geloofde de vrouw op dat moment dat ze al zo’n 28 weken zwanger was. Artsen concludeerden later dat de foetus 32 tot 34 weken –zeven tot acht maanden– oud was toen ze haar zwangerschap afbrak. De meeste kinderartsen zien een baby vanaf 24 weken als levensvatbaar.

De rechter neemt het de vrouw zeer kwalijk dat ze wist dat haar zwangerschap voorbij de abortusgrens van 24 weken was, en dat ze opzettelijk loog om toegang te krijgen tot „telemedical services”, medische zorg op afstand.

Tegelijk merkte hij op dat de vrouw zich „zeer diep en oprecht schuldig” voelde en dat ze werd geplaagd door nachtmerries over haar daden.

Volgens abortuskliniek BPAS neemt het aantal vrouwen dat in aanraking komt met justitie vanwege overtreding van de abortuswetgeving de laatste drie jaar toe.