De raad krijgt ook „signalen” dat genoemde kinderen niet terecht kunnen in het jeugdbeschermingssysteem omdat ze met een andere problematiek kampen dan de meer gebruikelijke doelgroepen. De RSJ brengt deze reden ook in verband met de werkdruk. Maar kinderen hebben volgens het adviesorgaan zonder meer recht op hulp, ongeacht de oorzaak.

De centrale overheid moet volgens de raad aan de bak om ook deze kinderen zo snel mogelijk de best passende hulp te garanderen. Ze moet de regie nemen en met een landelijke aanpak komen. Jeugdhulpverlening en -bescherming zelf, gemeenten, advocatuur en rechtspraak moeten daarbij ook hun verantwoordelijkheid nemen. Er moet worden gewerkt aan zaken variërend van vroege signalering tot het terugdringen van wachtlijsten.

Aan advocaten die echtscheidingszaken behandelen waarbij minderjarige kinderen betrokken zijn, moeten bovendien speciale eisen worden gesteld, vindt de raad verder.

De organisatie spreekt van ‘complexe scheidingen’, waarbij ouders " door aanhoudende ernstige conflicten het belang en welzijn van hun kinderen uit het oog dreigen te verliezen”. Kinderen moeten echter gewoon „zo min mogelijk last hebben van de scheiding van hun ouders”. Hun stem moet ook „echt gehoord moet worden in het scheidingsproces”, aldus de raad.