Het team noemt de cyclus een soort „duurzame waterstofbatterij”. Meestal wordt waterstof opgeslagen in tanks. Door de hogere energiedichtheid van ijzer kan er meer energie opgeslagen worden in de ijzerballetjes. De studenten zeggen dat het de „ideale vorm van opslag” is.

Deze manier om energie uit waterstof op te slaan kan helpen in de energietransitie, denken de studenten. Momenteel vormen de „dichtgeslibde elektriciteitsnetwerken en beperkte opslagmogelijkheden” nog grote obstakels. „Subsidies van de Nederlandse overheid gaan vooral naar de productie van waterstof”, zien de studenten. „Maar hoe zit het met de opslag en distributie ervan?”

Het team benadrukt ook dat de ijzerballetjes een stuk veiliger zijn dan het vervoeren van losse waterstof. „Daardoor zijn de restricties op het gebied van veiligheid ook minder streng voor ijzer dan voor waterstof”, zegt Timme Ter Horst van SOLID. Daarnaast is deze techniek volgens de studenten goedkoper.

Hoogleraar Richard van de Sanden zegt dat de techniek niet volledig nieuw is, maar eerder „terug van weggeweest”. SOLID werkt de komende jaren verder en hoopt het systeem in 2027 te kunnen demonstreren in de Rotterdamse haven.