Dit zei Gert-Jan Segers zaterdag in Putten tegen de ongeveer zestig belangstellenden op de eerste van twee regionale ontmoetingsdagen van de GZB en IZB. Segers werd vier jaar geleden voor de Gereformeerde Zendingsbond uitgezonden naar Egypte. Hij hield zijn lezing in het kader van het thema ”Kerk en gemeente zijn in een minderheidspositie”, dat op beide ontmoetingsdagen centraal staat. De tweede ontmoetingsdag, bedoeld ter toerusting en bemoediging voor zendings- en evangelisatiecommissies, predikanten en gemeenteleden, wordt zaterdag in Nieuwerkerk aan den IJssel gehouden.

Dagvoorzitter ds. W. Dekker, studiesecretaris van de IZB, zei in zijn openingswoord dat de velden wit zijn om te oogsten. „God is ons vaak al voor geweest, zoals blijkt in de geschiedenis van de Samaritaanse vrouw en in het zendingswerk.”

Er trad ook een Arabische muziekgroep van drie Koerdische dames op onder leiding van de Koerd Johanna Marten. Marten is uit Irak gevlucht en kwam in 1993 tot geloof. In 1997 kwam hij naar Nederland en hij evangeliseert onder moslims in asielzoekerscentra en op straat.

„God heeft ons hier gebracht om onder onze mensen te werken. Wij willen geen kerk opstarten; wij hebben mensen die naar de wereld gaan. „Gaat heen”, is de opdracht. Alleen twee handen kunnen samen klappen: het Midden-Oosten en Nederland hebben elkaar nodig. Bid voor ons dat het werk groeit.”

Marten wees erop dat nazorg hard nodig is. „Tachtig procent van de bekeerde moslims keert terug tot de islam omdat nazorg ontbreekt.”

Segers schetste in zijn lezing wat hij de „achterkant van het nieuws” noemt: „Mensen krijgen dromen, waardoor ze op zoek gaan naar de waarheid. De film ”The Passion of the Christ” heeft zalen vol moslims getrokken en aan het denken gezet. Er is wat aan de hand daar waar de zendingsgrond nooit vruchtbaar bleek. Kerken blijken echter -ook in Nederland- het zoeken van moslims maar moeilijk te accepteren. Er is argwaan. Juist bekeerde moslims hebben een nieuwe familie nodig. Naast openingen door politieke druk en berichten in de media is er het gebed om het werk van Gods Geest. Hij werkt als het ware over de hoofden van kerkmensen heen. Het feit dat mensen aan het zoeken zijn, is geen prestatie van de kerken.”

In Nederland schieten de moskeeën als paddestoelen uit de grond, signaleerde Marten, en de kerk vraagt zich, in alle verdeeldheid over kerkorde en liturgie, af hoelang ze het nog vol houdt. Hij wees erop dat God ook hier werkt, dat secularisatie niet het laatste woord is. Ook hier ontstaan kleine kerken van ex-moslims en zijn er moslims die zoeken.

„Als Gods Geest werkt, gebeurt er iets, ook hier. Zijn wij bereid de zoekers te helpen en tegemoet te komen door hen bijvoorbeeld in besloten kring te dopen? In de geschiedenis van de Samaritaanse vrouw gaat Jezus ons voor in het gesprek over de etnische, culturele en religieuze kloof heen. De Morgenster licht op als de nacht het donkerst is, als het dag wordt.”

Tijdens de lezing kwam de vraag op hoe men in het Midden-Oosten met het Oude Testament omgaat. Wordt het terzijde geschoven omdat het joodse geschiedenis is? Segers stelde dat de vervangingstheologie dit probleem oplost: de kerk wordt gezien als vervanging van Israël, dus voor Israël wordt kerk gelezen.

Het is volgens hem in Egypte bijzonder om te lezen dat Israël uit het diensthuis Egypte is uitgeleid. „De profetie in Jesaja 19 geeft daarentegen bijzondere hoop voor dat land. Dat 8 procent van de bevolking christelijk is, wordt gezien als het begin van het in vervulling gaan van die profetie.”