Het kerkgebouw van de cgk in Soest staat een stukje van de weg af; een argeloze voorbijganger zou er haast aan voorbijgaan. Ouderling Den Harder wijst op de voorgevel: „Het gebouw heeft geen naam, zoals bij veel kerkgebouwen tegenwoordig het geval is. Er staat eenvoudig op dat dit een christelijke gereformeerde kerk is.”

Die eenvoud kenmerkt het bedehuis. Den Harder: „De kerk is bijna honderd jaar geleden gebouwd. In die tijd kostte het gebouw zo’n 12.000 gulden. Erg veel voor een gemeente die het met centen, dubbeltjes en kwartjes bij elkaar moest sparen.”

Het waren de families Westeneng en Van Schaik die vanuit Culemborg in Soest neerstreken en aan de basis stonden van de gemeente. „Er was hier kennelijk behoefte aan een Schriftuurlijk-bevindelijke prediking. Die is tot op de dag van vandaag hier te horen.”

Weerklank

In de loop van de jaren veranderde er aan het gebouw niet zo veel, maar liturgische wijzigingen gingen de gemeente niet voorbij. Den Harder: „Tegenwoordig lezen we uit de Herziene Statenvertaling. Ook gebruiken we de bundel Weerklank om twee psalmen uit te zingen. Dat zijn we gaan doen omdat de psalmen in de berijming van 1773 niet meer door iedereen werden begrepen. Een groot aantal kerkenraadsvergaderingen en vijf afleveringen in de plaatselijke kerkbode zorgden voor dit compromis. Op feestdagen zingen we twee gezangen uit Weerklank per dienst, iets wat toch al de gewoonte was – al was het dan voor de dienst. Het voordeel van het zingen uit deze bundel is dat je weer eens goed kijkt naar de tekst van een lied.”

Al jaren schommelt het ledental van de cgk zo rond de 140 leden. Een kleine gemeente, maar wel actief. Den Harder somt op: „We hebben een jeugdclub, een jeugdvereniging, een vrouwenvereniging en twee Bijbelstudiekringen. Verder hebben we een evangelisatiecommissie. Iedere maand hebben we de ”schatgraversclub”. Dat is een club voor kinderen uit een andere wijk, waar veel mensen van buitenlandse afkomst wonen. We vertellen een Bijbelverhaal, doen spelletjes of iets creatiefs. Zo proberen we het Evangelie in de wijk door te geven.”

Daarnaast is het onderling contact in de gemeente heel belangrijk, stelt Den Harder. „Je komt hier niet alleen op zondag om een preek te consumeren. Ook doordeweeks ben je gemeente. Daarom is er een groep mensen die bezoekwerk doet. Zo komen er, naast het reguliere bezoekwerk, gemeenteleden langs bij hen die ouder zijn of extra bezoek nodig hebben.”

Negen predikanten dienden de gemeente sinds 16 mei 1923. Donderdag herdenkt de gemeente haar jubileum, in een dienst waarin oud-predikant ds. J.L. de Jong voorgaat.

Vertrouwen

Hoe ziet de toekomst voor de Soester gemeente eruit? Den Harder: „Dat zal in zekere zin afhangen van de beslissingen die op de synode worden genomen als het gaat over de vrouw in het ambt. Hier staan de neuzen redelijk dezelfde kant op. Maar wat gebeurt er als er gemeenten uit het kerkverband vertrekken? Gaan we dan mee of blijven we? Dat zijn wel spannende vragen. We vertrouwen erop dat God ook in de toekomst voor onze gemeente zal zorgen, zoals hij dat ook de afgelopen honderd jaar gedaan heeft.”