In de Atlantische Oceaan drijft een algentapijt dat de laatste jaren almaar groter wordt, de ”Great Atlantic Sargassum Belt”. Kunstmest en ontbossing dragen bij aan de onstuimige toename van bruinwier. Voor de kust van Martinique houden netten het sargassum op afstand.

Stranden vol zeewier schrikken toeristen af. Die komen voor hagelwit zand. Behalve de economie van Martinique lijdt ook de biodiversiteit onder het onwelkome sargassum. De wildgroei leidt tot zuurstofgebrek in het water. Als het zeewier aanspoelt en ontbindt, komen giftige gassen vrij.

Voor de Caraïben is het bruinwier een plaag. Er worden congressen belegd, waar men zoekt naar oplossingen. Ondernemer Laurent Brousseau uit Guadeloupe heeft de strijd aangebonden met de algen. Zijn vaartuig, de Sargator 2, verzamelt tot 100 ton zeewier per uur.

De geknechte schepping zucht onder het bederf, wachtend op een nieuwe morgen. Is boven het verstikte water al iets te zien van het verblindend licht van de toekomst?