„Uw troon, o God, is eeuwig en altoos, de scepter van Uw Koninkrijk is een scepter der rechtmatigheid.”

De troon des Heeren is vast (vers 14). Hij is onwankelbaar, niet omver te stoten. Van Zijn vaste troon ziet Hij neer, van de troon van genade. „Uw troon, o God, is eeuwig en altoos, de scepter van Uw Koninkrijk is een scepter der rechtmatigheid.” Wij hebben hier dus de troon van eeuwige genade, van eeuwig erbarmen, van eeuwige goedheid, over alles wat iemand hoopt, maar zich vanwege zijn grote zonden niet toe-eigenen kan, dat hem iets zou ten goede kunnen komen. Zij, die dus van verre staan en voor wie verschrikkelijk bang zijn, voor die allen staat de troon van de genade altijd en eeuwig vast. Hier moet maar niet aan een louter algemene, regerende voorzienigheid gedacht worden, maar daaraan: God doet alles om Christus’ wil. De duivel doet ook alles om Christus’ wil, namelijk om Zijn volk en Zijn Evangelie te verdelgen. Maar de eeuwige genade moet blijven en verheerlijkt worden, en dienovereenkomstig bestuurt de Heere alles wat de volken op het ogenblik beraadslagen en van plan zijn. Schijnbaar dreigt het gevaar dat de troon Gods omvergeworpen zal worden. Maar het zal blijken dat Zijn troon nochtans vaststaat. Hij laat de volken te hoop lopen, en Hij schouwt neer op de koningen, de machtigen van de aarde en op het uitverkoren volk Gods, dat dag en nacht tot Hem roept om redding.

H.F. Kohlbrugge, predikant te Elberfeld

(”Van oorlog en vrede, 1940)

De meditaties zoals die sinds 14 april verschenen, waren niet van de Engelse predikant John Owen, maar van dr. H.F. Kohlbrugge (1803-1875), predikant te Elberfeld. Ze verschenen eerder in de bundel ”Van oorlog en vrede”, met tien preken uit de jaren 1859 en 1870/1871.