moeten kerken een landelijk protest laten horen tegen de uitzetting van asielzoekers. „Ik schaam mij dat ik Nederlander ben”, dat staat de laatste tijd in de verschillende Nederlandse kranten te lezen. En dat schaamtegevoel breidt zich al verder uit!

Ieder die daadwerkelijk omziet naar asielzoekers komt steeds meer mensonterende situaties tegen. De Nederlandse overheid, met minister Verdonk aan top, is daar recent nog vanuit Brussel voor op de vingers getikt.

In de Tweede Wereldoorlog stond Nederland in Europa ook aan de top bij de uitstoting van de joden: in Frankrijk, vanouds tamelijk antisemitisch, kwam 25 procent van de joden om. In Denemarken kwam 2 procent van de joden om. In Nederland 75 procent. Daarmee is de uitstoting en het dodenpercentage onder de joden in Nederland alleen te vergelijken met dat van Polen en sommige Midden- en Oost-Europese landen met een sterke antisemitische traditie.

Een van de verklaringen voor dit hoge percentage in ons zogenaamd tolerante land zou zijn de gezagsgetrouwheid van de Nederlanders. „Nederland heeft toen de betekenis van het woord ”verzet” opnieuw moeten leren”, schrijft een bekende journalist.

Verzet
Is dit misschien ook nuttig voor 2005? Er is een grens aan de gehoorzaamheid die christenen verschuldigd zijn aan de overheid. Boven alles zijn wij als het goed is gehoorzaam aan Gods liefdewet.

Het asielzoekerscentrum in Luttelgeest is sinds 1 januari 2005 een uitzetcentrum geworden. Asielzoekers daar en op andere plaatsen in ons land maken zowel ’s nachts als over dag razzia-achtige toestanden mee. Voor hun ogen worden gezinnen (soms hardhandig) uit hun huisjes gehaald door de politie.

Weer werken (plaatselijke) overheden mee aan het uitzetten van weerloze mensen die al jaren met hun kinderen midden onder ons verkeren. Sommigen zijn lid van een christelijke gemeente en hebben hun kinderen op christelijke scholen. Spreken onze taal. Zijn op hun manier in onze samenleving thuis geraakt, zijn ook vele jaren tot niets doen veroordeeld geweest, en kunnen in veel gevallen onmogelijk terug.

Het gaat mij in de vergelijking met de uitstoting van de joden in de Tweede Wereldoorlog en het huidige asieluitzetbeleid om twee dingen: ten eerste om de schaamte die je ervaart over wat hier gebeurt met mensen van een ander ras of land, en om het feit dat wij het weer laten gebeuren. Weer zijn wij het beste jongetje in de Europese ’klas’!

Overheid
Het overheidsgezag heeft onder christenen toch iets vanzelfsprekends, boven het ”tenzij” van de gehoorzaamheid aan God.

Daarom, meen ik, zouden alle kerken en alle andere instellingen voor vluchtelingen en mensenrechten sámen daartegen moeten protesteren en weigeren hieraan nog langer mee te werken.

Een brede landelijke actie zou gestart kunnen worden waarin alle medewerking aan het uitzetten of het verslechteren van de woonsituatie van asielzoekers wordt stopgezet, en waarin de regering wordt opgeroepen zich opnieuw te bezinnen om zo niet door te gaan en voor velen van hen met een generaal pardon te komen.

De auteur is vrijwilliger in het asielzoekerscentrum in Luttelgeest.