De stijgende trend is al langer zichtbaar, maar de toetsingscommissies kunnen daar geen duidelijke verklaring voor geven. Naar de oorzaken is vooralsnog geen wetenschappelijk onderzoek gedaan. Aan voorspellingen wagen de commissies zich daarom niet.

In uitzonderlijke gevallen gaan dingen mis en oordeelt een RTE dat de arts niet aan alle zorgvuldigheidseisen heeft voldaan. Dat gebeurde vorig jaar dertien keer (0,15 procent). „Dit percentage is niet hoog in relatie tot voorgaande jaren en blijft op het totaal zo weinig dat zonder twijfel ook dit jaar de conclusie kan worden getrokken dat de Nederlandse uitvoeringspraktijk van euthanasie zeer zorgvuldig is”, luidt de conclusie dan ook.

Euthanasie is wettelijk toegestaan als mensen ondraaglijk en uitzichtloos lijden. De euthanasiewet die dat mogelijk maakt, was vorig jaar 20 jaar van kracht. RTE-voorzitter Jeroen Recourt schrijft in het jaarverslag dat hij tot „de voorzichtige conclusie” komt dat de euthanasiewet en de toetsingscommissies „hebben gerealiseerd wat was beoogt: een zorgvuldige en transparante uitvoeringspraktijk van euthanasie in Nederland”.

Recourt voegt eraan toe: „Hoeveel mensen zullen comfort hebben gevonden bij de gedachte dat als het echt niet meer gaat, euthanasie mogelijk is en zijn vervolgens toch een natuurlijke dood gestorven? Ik vind dit een geruststellende gedachte.”