Vergelijkbare wetsvoorstellen zijn de laatste decennia vaker ingediend in de Knesset, het Israëlische parlement, maar ze zijn nog nooit tot een wet geworden. Het meest spannend was een wetsvoorstel in 1999, ingebracht door het toenmalige parlementslid Moshe Gafni. Hij is ook de huidige indiener. Toendertijd heeft Netanyahu het voorstel verworpen omdat de democratie van Israël op het spel stond. Ook zei hij dat hij een vriend was van evangelicalen.

Hoewel Netanyahu nu weer premier is en hij getwitterd heeft dat hij geen wetgeving zal doorvoeren dat in het nadeel is van christelijke gemeenschappen, zijn de panelen verschoven. Hij staat onder druk en heeft ultrarechtse en orthodoxe partijen nodig om aan de macht te blijven. Een ander verschil is dat dit wetsvoorstel het rechtssysteem fundamenteel zou wijzigen en dat er woorden worden gebruikt die erop wijzen dat veel vormen van geloofsuitingen dan niet meer mogelijk zijn. Want mag men dan bijvoorbeeld nog uit het Nieuwe Testament lezen? Is het dan nog toegestaan om op sabbat of zondag samenkomsten te houden waarin Jezus als de Messias wordt beleden?

Dat het wetsvoorstel nu in alle heftigheid opkomt, kan niet los worden gezien van de groei van het aantal Messiasbelijdende Joden (MBJ). Minderheden mogen gebruik maken van hun kostbare vrijheid. MBJ hebben steeds het recht gehad om het Evangelie te delen met iedereen. En dat hebben ze gedaan.

Het aantal MBJ is de laatste twintig jaar minimaal verdrievoudigd. „Laten we nu het nog kan deze vrijheid gebruiken om Israël en de wereld te vertellen dat Yeshua het best bewaarde geheim is in de wereld”, aldus dr. Erez Soref. We zien uit naar wat nog komen gaat in Israël. Op het symposium op 14 april in Ede hopen we hier ook bij stil te staan.

Weerstand en desinteresse

Dat we onze stem laten horen, komt voort uit liefde tot en betrokkenheid op Israël en het Joodse volk. Vanwege die betrokkenheid kun je als vriend nu niet zwijgen. Juist ook omdat MBJ vaak een vergeten groep zijn.

Het is bekend MBJ in Israël het niet gemakkelijk hebben. Vooral vanuit Joods-orthodoxe hoek is er veel weerstand. De andere kant is de kerk. Naast desinteresse zijn er binnen de kerk allerlei andere posities waarneembaar die de MBJ geen goed doen. We komen ook een ambivalente theologische houding tegen. Enerzijds is de klassieke vervangingstheologie nog altijd aanwezig, anderzijds steekt de tweewegenleer weer de kop op. Die maakt MBJ irrelevant en zelfs tot een stoorzender, met alle gevolgen van dien. Weer een ander pleit voor MBJ, maar dan volgens een bepaald model. En zo worden ze steeds buitengesloten.

Luisteren

Als we onze stem laten horen, is het dus belangrijk om MJB in te sluiten en goed te luisteren naar wat de gelovigen in Israël dient. Enkele leiders hebben met elkaar overlegd over hoe te reageren op dit wetsvoorstel. Er is voor gekozen om als gemeenschap nu weinig druk uit te oefenen. Een van hen zei: „We hebben die avond besloten om, naast een artikel van Joel C. Rosenberg (RD20-3), alleen te vragen om van buitenaf druk te laten uitoefenen op Netanyahu, omdat hij de enige is die het wetsvoorstel kan stoppen. Als wij als MBJ erbij betrokken raken, worden we toch weggezet als ”links” en als ”vijanden van de staat Israël die ons van binnenuit willen vernietigen”. Dat zou onze getuigenis geen goed doen. Er kan spoedig een tijd komen dat wij ons moeten uitspreken, maar nu nog niet. Het beste wat we kunnen doen, is bidden.”

Opstaan

De situatie is urgent. Hoe zouden wij het vinden als in Den Haag een wetsvoorstel zou worden ingediend waarin wordt gepleit voor een jaar gevangenisstraf voor een christen die bijvoorbeeld met een collega over het Evangelie spreekt? Dit is wat nu in Israël gebeurt!

De vrijheid van meningsuiting, geweten en religie staat op het spel. Soms wordt wel gezegd dat Israël nog de enige democratie in het Midden-Oosten is. Deze democratie wankelt nu, met grote gevolgen voor minderheden als de MBJ. Hoewel het nog niet zover is, is de onrust wel terecht.

Dat laat ook zien dat we wakker moeten worden en niet moeten verzanden in allerlei Israëldiscussies die MBJ niet dienen of zelfs schaden. Het is tijd om niet meer weg te kijken, maar op te staan en naast hen te gaan staan. Dit is ook het moment om als Nederlandse christenen onze zorgen kenbaar te maken en zo op te komen voor Joodse broeders en zusters die met ons het geloof delen in de Joodse Messias: Jezus Christus.

Nog belangrijker is het gebed. Om zo Gods stem te verstaan. Bij elk gesprek over dit onderwerp worden we daartoe opgeroepen. Laten we bidden voor de vrede van Jeruzalem, voor de bescherming van minderheden, voor recht en gerechtigheid, voor afwijzing van het wetsvoorstel en vooral voor de doorbraak van het Evangelie.

De auteur is directeur Stichting Steun Messiasbelijdende Joden.


messiasbelijdendejoden.nl