Het koningspaar hielp in Wijktuin Noordhove, een kruidentuin en sociale groente- en bloementuin in Zoetermeer, waar mensen met verschillende achtergronden met elkaar werken. In gedachten was de koning echter ook bij de vrijwilligers in de rest van het land: „Er zijn ongetwijfeld allemaal NLdoet-klussers die in de stromende regen staan.”

De koning begon de dag in de kruiden- en groentetuin, waar hij hielp met het sjouwen van de aarde in kruiwagens. Die ochtend waren vrijwilligers alvast begonnen, maar er was nog „genoeg te doen”, zo constateerde de koning, die in een spijkerbroek en op regenlaarzen fanatiek te werk ging. Door de regen was het een flinke modderboel in de tuin en de koning zag het daarom ook misgaan: „Het gras overleeft het niet.”

Ondertussen hielp koningin Máxima bij het schilderen van een tafel. Dat deed ze vol overgave en toewijding, want toen er wat regen op de tafel druppelde, klampte ze gelijk een vrijwilliger van het Oranje Fonds aan. „We hebben een probleem, er valt allemaal water op de tafel”, zei de koningin, die de tafel het liefst perfect wit, zonder opgedroogde regendruppels, afleverde. Tijdens het schilderen kletste de koningin wat af met de vrijwilligers, over het moederschap en over de kinderen.

Toen het echt hard begon te regenen - en de koning inmiddels al doorweekt was - verplaatste hij zich ook naar de tent. Uiteraard werd hij op de voet gevolgd door de aanwezige pers. „Jullie willen gewoon onder de tent staan. Dat is de enige reden dat jullie hier zijn”, zei hij lachend. Het koningspaar beitste een aantal stoelen, al wist de koning niet precies hoe hij dat moest doen. Tegen een vrijwilliger zei hij echter dat als ze het „allebei onmethodisch” aan zouden pakken, er „vanzelf iets redelijks” uitkwam. Wel moest hij constateren dat zijn moeder prinses Beatrix het vroeger niet eens was geweest met deze theorie.

Bij het vertrek, iets eerder dan gepland vanwege het slechte weer, zwaaide het paar nog even naar de vrijwilligers en bedankte hen voor het harde werken. Volgend jaar moet het wel iets beter weer worden, zo vond de koning. „Hopelijk”, riep hij, en stapte samen met de koningin in de auto terug naar Den Haag.