„Toen vergaderden de overpriesters en de schriftgeleerden en de ouderlingen des volks in de zaal des hogepriesters, die genaamd was Kájafas; en beraadslaagden tezamen dat zij Jezus met listigheid vangen en doden zouden.”
De Grote Raad moest juist dat doen wat Gods hand en Zijn raad tevoren bepaald hadden dat geschieden zou (Handelingen 4:28). „Toen vergaderden de overpriesters en de schriftgeleerden en de ouderlingen des volks.” Dit ”toen” ziet op de woorden van Jezus: „De Zoon des mensen zal overgeleverd worden”, want onze Heere kon wel weten wat in Jeruzalem voorviel.

Zij die vergaderden waren 70 in getal en hadden een 71e tot voorzitter. Deze vergadering heet ook het Sanhedrin. Het getal 70 was naar het bevel door God aan Mozes gegeven. Sinds de tijd van koning Josafat was de vergadering samengesteld uit Levieten, priesters en hoofden der kinderen Israëls. Deze overpriesters waren hoofden van de 24 priesterordeningen. Het waren dus hoofden van families van elke orde en leden van de Grote Raad, allen uit het priesterlijk geslacht, en wel de bekwaamsten uit hun midden. Onder schriftgeleerden moeten wij verstaan degenen die geestelijke ambten bekleedden, waarbij veel geschreven moest worden. Ezra was ook zo’n schriftgeleerde. Zij worden ook wetgeleerden genoemd, omdat zij het Woord van God aan het volk moesten uitleggen. Zij waren zulke ijverige lieden dat zij hun leven ervoor over hadden om het recht verstaan van het Woord te onderzoeken en te verklaren. Ouderlingen van het volk waren de voornaamsten en achtbaarsten uit het volk, die van zo’n adellijk geslacht zijn moesten dat hun dochters met een priester mochten huwen.

Dr. H.F. Kohlbrugge,
predikant te Elberfeld

(”Lijdenspreken”, 1847)