„Alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem geloofd, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.”

In onze goede en genadige God, Die Zichzelf genadig aan ons aanbiedt, moeten we onze troost zoeken. Hij heeft immers Zijn eigen Zoon gegeven opdat een ieder die in Hem gelooft niet verga, maar het eeuwige leven zou hebben. Zo beleven we ook nu, mijn ziel, deze gezegende tijden waarin Zich de Zoon van God in het vlees geopenbaard heeft en in de wereld gekomen is om ons van deze tegenwoordige boze wereld te verlossen, met God te verzoenen en zo zalig te maken wat verloren was.

Laten we dan dit terdege bedenken en laat het toch voor ons in alle opzichten voldoende zijn, dat we steeds in de dagen van onze onwetendheid, blindheid en onbekeerlijkheid de wereld gediend en onze God vergeten hebben. We moeten er nu genoeg van hebben dat we zo lang aan de begeerlijkheden van ons vlees hebben toegegeven. Het is nu hoog tijd dat we de tijd, die nu nog over is, niet langer meer naar menselijke begeerlijkheden, maar naar de wil van God gaan leven. Mijn ziel, je hebt ooit wel eens iets met ernst, met voortdurende ijver en gestage volharding in de wereld gezocht, zoek dan nu even ernstig en in nog veel sterker mate je enige Heiland, de Heere Jezus Christus. En gun jezelf geen rust tot je Hem gevonden hebt Die alleen je hoop, je leven en je zaligheid is.

Willem Teellinck, 
predikant te Middelburg

(”Soliloquium”, 1628)