Een perspectief voor heel het leven
Christelijk hoger onderwijs is een prioriteit in de Aziatische context, omdat het een christelijk perspectief biedt op heel het leven. Dr. Nick Lantinga, secretaris van de internationale organisatie voor christelijk hoger onderwijs ”Iapche”, kan dit niet vaak genoeg benadrukken. Vrijdag startte in Madras (Chennai), in India, een vierdaagse regionale conferentie voor het gebied van Azië en Oceanië.
Zo’n tachtig instellingen uit dertien landen zijn lid van Iapche, dat staat voor International Association for Promotion of Christian Higher Education (gevestigd in Dordt College, VS). De oorsprong van de organisatie ligt bij de Universiteit van Potchefstroom voor Christelijk Hoger Onderwijs in Zuid-Afrika. Deze voelde in 1973 de noodzaak van een internationale conferentie van gereformeerde instellingen voor hoger onderwijs. Na het raadplegen van enkele instellingen en personen die betrokken waren bij gereformeerd hoger onderwijs in de hele wereld, werd in 1975 in Potchefstroom de eerste internationale conferentie gehouden.
In Nederland zijn de Vrije Universiteit, de Theologische Universiteit Kampen (ThuK), de Driestar en de Gereformeerde Hogeschool in Zwolle lid van Iapche, al zijn er in India geen vertegenwoordigers ervan aanwezig. Dat komt omdat deze conferentie vooral voor de Aziatische regio bedoeld is, zegt Lantinga.
De regionale conferentie voor Europa wordt in augustus in Moskou gehouden, en daar zullen de Nederlandse vertegenwoordigers zeker aanwezig zijn, zo verwacht hij. Elke twee jaar streeft Iapche ernaar om in de vijf regio’s van Iapche (te weten Noord- en Zuid-Amerika, Azië, Afrika en Europa) een regionale conferentie te houden.
De snelle opkomst van het niet-westerse christendom (in Azië, Afrika, Latijns-Amerika) is een verrassend gegeven, constateert het bestuur van Iapche. De groei in deze regio verloopt veel sneller dan tijdens de koloniale periode. Terwijl in 1900 80 procent van de christenen in de wereld in Europa en Noord-Amerika leefde, is een eeuw later 60 procent van de christenheid in Afrika, Azië en Latijns-Amerika te vinden.
Dr. Lantinga merkt op dat de specifieke uitdaging voor de Aziatische christenen vooral is, dat zij in hun landen vaak een minderheid zijn. En soms zelfs een bedreigde minderheid, zoals in Birma, Bangladesh, Laos en in sommige deelstaten van India. „De bezinning op hun positie in een multireligieuze context is voor hen uiterst relevant. De Filipijnen vormen de enige uitzondering, met ongeveer 75 procent christenen. Veel Aziatische christenen zijn erg praktisch en richten snel bijbelscholen op om voorgangers op te leiden. Ze zijn soms tot grote offers in staat, hoewel ze amper middelen hebben. Doel van Iapche is om hen bij te brengen dat christelijk onderwijs niet alleen belangrijk is voor bijbelscholen en theologische opleidingen, maar alle disciplines moet doortrekken. We willen een totaalvisie op heel het leven en de wetenschap geven.”
De grondslag van Ipache is strikt calvinistisch. De kennis van de waarheid is „radicaal verwoest door de zonde”, zo vermeldt de grondslag. Ware kennis is alleen mogelijk doordat Gods genade heeft getriomfeerd in Jezus Christus. Christus roept Zijn kerk op tot vernieuwing van het onderwijs in christelijke geest. „Academische bezigheid is een uitdrukking van een levende betrokkenheid op God, door Jezus Christus, in de kracht van de Heilige Geest. Wetenschap en geleerdheid kunnen geen neutraal karakter hebben, maar moeten beoefend worden vanuit een bijbels perspectief.”
In Madras zijn ruim zeventig deelnemers aanwezig uit zestien landen, zoals de Filipijnen, Bangladesh, Taiwan, Korea, Indonesië, Pakistan en natuurlijk India. De conferentie heeft plaats in een miljoenenstad die geraakt is door de tsunami, al is deze hier lang niet zo vernietigend geweest als in andere delen van India. De conferentie was echter al twee jaar geleden gepland. De organisatie heeft laten weten dat de bijeenkomst plaatsvindt in een hotel dat zich op een veilige afstand van de kust bevindt. Een belangrijke spreker uit Hongkong annuleerde zijn reis echter, omdat hij bang was voor een herhaling, zegt dr. Lantinga.
Enkele congresgangers brachten donderdag een bezoek aan het getroffen gebied. De gids gaf een toelichting op wat op tweede kerstdag gebeurde aan het strand. De golven van de Indische Oceaan kabbelen nu vredig. Enkele vissershutten liggen er verwoest bij, hopen bakstenen vormen de herinnering aan wat eens huizen waren.
Kinderen hebben echter het grootste plezier, rennen door het zand en lopen al lachend op de westerlingen af. „Uit welk land komen jullie?” roepen ze in het Engels, de nationale taal in India. „Wij uit India”, juichen ze, alsof er niets gebeurd is.
