Eerst waren er in Aleppo de bommen, nu is er de aardbeving
Wanneer is de onweersbui afgelopen, komt het einde ervan in zicht? Vaak denk ik dat, als noodweer overtrekt. Er stilletjes vanuit gaand dat na zo’n meteorologische beproeving het alleen nog maar kan opklaren. Want twee keer achter elkaar er stevig van langs krijgen, dat zal toch niet?
Wat er in de Syrische stad Homs is gebeurd, bewijst dat zoiets wel kan. Na de verwoestende burgeroorlog was er maandag die even verwoestende aardbeving.
Bijna een maand geleden kwam de stad op deze pagina al voorbij. Foto’s toonden toen hoe zwaar Aleppo had geleden onder die oorlog: kapot geschoten huizen, ingestorte gebouwen. Die zware onweersbui leek overgetrokken en inwoners konden gaan denken aan herstel. Vandaar dat Aleppo deel uitmaakt van de RD-actie. Preciezer: het werk van de presbyteriaanse voorganger ds. Ibrahim Nseir prijzen we aan, omdat hij met zijn kliniek veel betekent voor de bevolking – of die nu uit moslims bestaat of uit christenen. Aan alles was door die oorlog gebrek, en dat wreekte zich doordat steeds meer gezinnen, maar ook ouden van dagen lichamelijk verzwakten, of door de stad doolden, op zoek naar medische hulp. In de kliniek van de kerk waren ze welkom.
Vandaag klopt ds. Nseir opnieuw bij ons aan, want ook nu dwalen er mensen in de met puin bezaaide straten. Dit keer ook weer moeders met kinderen, dakloos geworden nadat hun huis vergruizelde door de beving. Ze krijgen onderdak in lokalen van de school die de kerk runt. Meer dan 600 mensen hebben er inmiddels onderdak. Ook in de kliniek draaien artsen weer overuren. Het aantal gewonden dat er aanklopt is zo groot dat ds. Nseir bij zijn Nederlandse donor –de GZB– aan de bel trekt. „Meer medicijnen zijn nodig, geld voor operaties, voedsel, brandstof.” Omdat we met de RD-actie ruimschoots het streefbedrag zijn gepasseerd, hoeft de GZB geen nee te verkopen en gaat er 50.000 euro die kant op. Wie weet, komt er meer beschikbaar. We hopen het, want twee catastrofes achter elkaar, dat is al erg genoeg.