Slapeloze nachten na een huisbezoek in Beiroet
Slapeloze nachten heeft ze ervan. Wat ze allemaal aantreft in gezinnen. Aan wanhoop en ontreddering, veroorzaakt door de diepe crisis waarin Libanon sinds 2019 is beland.
Christine is maatschappelijk werkster in dienst van de gezondheidskliniek Howard Karagheusian in de Armeense wijk Burj Hammoud, Beiroet, de Libanese hoofdstad. De kliniek is een initiatief van de christelijke Armeniërs ten dienste van volksgenoten, maar ook steeds meer niet-Armeense moslimgezinnen kloppen er aan.
Ruim twintig jaar zit ze in het vak, en dan zou je denken: die is wat gewend. Het zegt dan ook meer over de ernst van de toestand als zelfs zo iemand een persoonlijk noodsignaal afgeeft. „Ik sta als maatschappelijk werker onder hoogspanning.”
Christine zit om zo te zeggen in de buitendienst: ze zoekt mensen thuis op. Haar Nederlandse collega Esther van der Knijff is vooral binnen de kliniek actief. Als jeugdarts houdt ze spreekuur voor moeders met jonge kinderen. Of dat rustiger werken is? Zeker niet, zo blijkt uit de bezoekcijfers. Maandelijks kloppen er 10.000 mensen bij de kliniek aan, weet Christine. De een vraagt om medicijnen, de ander om hulp van een dokter, of om een medische ingreep. Zaken die voor burgers onbetaalbaar zijn geworden; in de kliniek betalen ze een fractie van wat een reguliere arts rekent.
En dan zijn er de sociale kwesties, Christine telt er zo’n 3000 per maand. Mensen die aankloppen voor eten, of die hun rekeningen niet meer kunnen betalen – huurschulden en rekeningen voor elektriciteit vooral. Dagelijks is Christine ermee bezig, en soms wordt het ook haar allemaal te veel, laat ze weten. „Kom nog maar eens in slaap als je net terug bent van een gezin waar kinderen met een lege maag moesten gaan slapen. Of wanneer je een zieke bejaarde met veel pijn moest achterlaten.” Vorig jaar reed ze op een zaterdagavond van het ene ziekenhuis naar het andere om een jongetje met een hersentumor behandeld te krijgen. Overal liep ze aan tegen gesloten deuren vanwege de astronomisch hoge kosten van een behandeling.
Ze maakte het onlangs nog twee keer mee: mensen die thuis overleden omdat ze geen geld hadden voor een operatie, of voor medicijnen – het zijn situaties die Christine het meest aangrijpen.
