Duizenden militairen en veel materieel staan vanaf vrijdag klaar voor de snellereactiemacht van de NAVO, de NATO Response Force (NRF). De troepen worden aangevoerd door de staf van het Duits-Nederlandse Legerkorps in Münster.

De NAVO besloot de NRF op te richten op de top in Praag in november 2002. De troepenmacht moet binnen vijf tot dertig dagen kunnen worden ingezet bij een brandhaard waar ook ter wereld.

De reactiemacht wordt om de zes maanden door andere eenheden van NAVO-landen gevuld. De NRF bestaat uit vier componenten: landmacht, luchtmacht, marine en special forces.

De grootste bijdrage voor de landcomponent komt het komende halfjaar van de 43 Gemechaniseerde Brigade in Havelte. Het Korps Commandotroepen uit Roosendaal levert special forces. In totaal komt Nederland met 4500 man over de brug.

Minister Kamp van Defensie wil niets weten van verlenging van de missie in Zuid-Irak. Half maart komen de 1300 Nederlandse militairen hoe dan ook terug, benadrukte zijn ministerie deze week nog eens.

Een meerderheid van de Tweede Kamer wil echter dat de troepen blijven, waarschijnlijk na druk van de Amerikanen en de Britten. Volgende week komt de Kamer terug van reces en staat het onderwerp op de agenda.

Langer in Irak blijven is vanuit militair logistiek oogpunt moeilijk. Defensie heeft mensen en materieel in Bosnië en Afghanistan. De voor de NRF ’geoormerkte’ militairen mag de Nederlandse minister van Defensie niet inzetten. Daar beslist de NAVO over.

Brigadegeneraal Van Loon van de 43e brigade houdt rekening met inzet in Afghanistan of Afrika, zei hij eerder in deze krant. „De politiek moet beslissen. We gaan niet ergens naartoe omdat het zo leuk is.”

Grootste struikelblok bij de inzet van de NRF is diezelfde politiek. De politici moeten binnen enkele dagen besluiten of de militairen kunnen gaan.

De NAVO-Raad in Brussel beslist over het inzetten van de NRF. De NAVO-opperbevelhebber, de Amerikaanse generaal Jones, zal opdracht krijgen een plan te maken. Binnen enkele dagen zullen de lidstaten hun positie moeten bepalen.

Volgens generaal-majoor b.d. Schaberg wordt het probleem van de nationale besluitvorming door de regering gebagatelliseerd. „De echte vragen komen pas als een uitzending zich voordoet en de concrete situatie bekend is. Wat zijn de gronden voor de deelname, hoe ligt het internationaal politiek, wat is het mandaat, wat is de haalbaarheid van de operatie, wat zijn de risico’s, hoe lang gaat het duren?”

De secretaris-generaal van de NAVO, De Hoop Scheffer, wil dat ook het Nederlandse parlement een snelle methode ontwikkelt om over NRF-inzet te besluiten. „De huidige voldoet niet.” De NRF is volgens De Hoop Scheffer „het beste wat we kunnen bieden.” Volgens hem is de troepenmacht niet opgetuigd om nooit te gebruiken. „Zoals de Britten zeggen: Not using it, is losing it.”