Dit voorval staat niet op zichzelf. In 2021 was er al een vergelijkbaar geval. Vorig jaar waren er verder acht meldingen van hartkloppingen, pijn op de borst, een hoge bloeddruk of paniekaanvallen als gevolg van het gebruik van dit middel.

Lomax is inmiddels verboden. Desondanks blijft de illegale handel bestaan. In 2022 zijn meerdere mensen daarvoor aangehouden. Kennelijk zijn er mensen die ondanks waarschuwingen voor gevolgen het middel blijven proberen om toch maar slanker te worden. Mensen hebben blijkbaar een onstuitbare drang om van de overtollige kilo’s af te komen en nemen daarvoor soms grote risico’s.

Dat laatste heeft alles te maken met de gedachte in onze cultuur dat slankheid de uiterlijke schoonheid van een persoon bepaalt. Die gedachte wordt ook gestimuleerd door reclames. Simpel gezegd is daarvan de boodschap: Dun is mooi, dik is lelijk.

Nu kan niet worden ontkend dat corpulentie voor een groep mensen problematisch en soms gevaarlijk is. Niet voor niets waarschuwen artsen voor obesitas. De kans dat mensen daardoor bijvoorbeeld een verhoogd risico hebben op hart- en vaatziekten is reëel. Dat mensen daarom proberen de kilo’s binnen de perken te houden, is verstandig.

Dat is echter nog iets anders dan met bijna dagelijkse inspanning en semi-vasten proberen slank te zijn om daarmee recht te doen aan het moderne ideaal van uiterlijke schoonheid. De vraag is af dat verantwoord is.

Bedacht moet worden dat slankheid als schoonheidsideaal cultureel is bepaald. Er zijn ook culturen en tijden in het verleden waarin daar een negatief oordeel over werd geveld. Het moderne schoonheidsideaal is dus relatief.

Daarnaast kan de vraag worden gesteld of daarmee goede gaven uit de schepping niet worden ondergewaardeerd. De Duitse theoloog Georg Huntemann zei vaak: „God heeft ons veel lekkernijen gegeven om daarvan op matige wijze te genieten. Wie lekker eten nagenoeg geheel laat staan om maar slank te zijn, wijst die gaven onterecht af.”

Christenen moeten zich afvragen of het nastreven van het moderne slankheidsideaal wel Bijbels verantwoord is. Zeker, de Bijbel veronachtzaamt de zorg voor het lichaam niet. Matig eten en drinken wordt aanbevolen. Mensen die van hun buik hun god maken worden in de Bijbel veroordeeld. Maar steeds wordt erop gewezen dat innerlijke schoonheid het belangrijkste is. Dat raakt twee dingen: het karakter van iemand is belangrijker dan diens uiterlijk. En uiteindelijk is de vraag of men ook bij eten en drinken leeft tot eer van God. Dat geldt voor slanke mensen en voor mensen die dat niet zijn.