Het Europees Parlement worstelt met de onthullingen over omkoping door lobbyisten van landen als Qatar en Marokko, maar Lobbyleaks is in eerste instantie ingegeven door de agressieve lobby van grote internetbedrijven als Google en Amazon tegen de strenge EU-regels die afgelopen jaar zijn aangenomen. Big Tech werkte toen niet altijd met open vizier, maar verschool zich bijvoorbeeld achter organisaties die het mkb of start-ups beweerden te vertegenwoordigen. Of ze kochten gericht alle advertenties op die Europarlementariërs en andere betrokkenen op sociale media te zien kregen, vertelt Tang. Zonder dat hun doelwitten daarvan wisten.

Deze ‘lobbycowboys’, vaak uit de hoek van Big Tech of de cryptowereld, gaan volgens Tang verder dan klassieke lobbyisten uit bijvoorbeeld de financiële sector. „Misschien geldt dat ook voor sommige derde landen, maar daar heb ik minder zicht op.” Europarlementariërs en hun medewerkers maar ook ambtenaren van Europese Commissie zijn kwetsbaar voor deze praktijken omdat ze niet kunnen doorzien wie er achter de boodschap zit die op ze wordt afgevuurd.

Als Lobbyleaks een geloofwaardige melding binnenkrijgt, kan er een klacht worden ingediend bij het transparantieregister van het Europees Parlement. De overtreder kan dan bijvoorbeeld de toegang tot het parlement worden ontzegd. Het meldpunt wil ook alarm gaan slaan als het stuit op een schimmige lobby-operatie. Ook hoopt het uit de meldingen lessen te kunnen trekken en zo bij te dragen aan het opstellen van effectievere lobbyregels.

Het meldpunt is hard nodig, meent Tang. Het onderbezette transparantieregister „doet nog niet zoveel” en is bijvoorbeeld ook nog bezig met zijn beklag en dat van collega’s over de Big Tech-lobby van vorig jaar.