Ze wees erop dat de mensen in 1953 nog geen weet hadden van klimaatverandering, stijgende zeespiegels en inklinkende bodems en dat er steeds meer zaken zijn waarmee rekening moet worden gehouden. „Hogere zeespiegels beïnvloeden de rivieren die letterlijk de ruimte moeten krijgen”, aldus Adema. „Recent verscheen het rapport ‘Zonder water geen later’ dat heel hard duidelijk maakt dat de bodem uitdroogt. Het gaat om veiligheid, het gaat om leefbaarheid. Het gaat om omdenken in de manier waarop wij daarmee omgaan.”

Onder de 1836 mensen die zeventig jaar geleden in Nederland door de Watersnoodramp om het leven kwamen, waren 247 Brabanders. In Halsteren eiste de ramp 63 levens en in het naburige Lepelstraat vijftien. „Achter die kille statistiek verbergen zich de verhalen van mensen die de ramp overleefden”, zei Adema. „Verhalen van vluchten, overleven op daken, verhalen van reddingen met roeiboten. Verhalen over de hulpverlening, over moed en heldendaden, over de evacuaties.”

Ook burgemeester Frank Petter van de gemeente Bergen op Zoom, waarvan Halsteren deel uitmaakt, stond in zijn toespraak stil bij de hulpverlening tijdens en na de ramp. Hij verwees onder meer naar de inzet van Nederlandse en Franse militairen en van in Duitsland gestationeerde NAVO-militairen die te hulp schoten met amfibievoertuigen en ander materieel.

Ook prees hij de inzet van de brandweer die in 1953 in Halsteren uitsluitend uit vrijwilligers bestond. „Zonder aarzelen trok de brandweer erop uit om de polderbewoners te waarschuwen en te hulp te schieten. Twee brandweermannen betaalden voor hun hulpvaardigheid de hoogste prijs. Het is heel terecht dat naar deze twee mannen, Laurent Rampart en Jan van den Bergh, in Halsteren twee straten werden vernoemd.”