Het gaat om „een van de belangrijkste archeologische ontdekkingen in Israël aller tijden”, aldus prof. Gershon Galil, hoogleraar Bijbelse studies en oude geschiedenis van de Universiteit van Haifa, recent in de Israëlische krant The Jerusalem Post.

Koning Hizkia regeerde van 727 tot 698 voor Christus. De deels eerder gevonden inscripties werpen volgens Galil licht op de belangrijkste gebeurtenissen uit de eerste zeventien jaar van Hizkia’s regering, zoals de bouw van de tunnel en het badwater van Siloam en de verovering van Filistijns gebied.

Een van de inscripties luidt: „In het zeventiende jaar, op de tweede (dag), in de vierde (maand) van koning Hizkia, bracht de koning het water de stad in door een tunnel, leidde de koning het water in het bad. Hij verdreef de Filistijnen uit Ekron, naar Gaza, en stationeerde daar de Oreb-eenheid van het leger van Juda. Hij vernietigde de beelden, brak de Nehustan in stukken, verwijderde de hoge plaatsen en haalde de Asjera neer. Hizkia, de koning, verzamelde in al zijn schatkamers en in het huis van JHWH veel zilver en goud, parfums en goede zalf.”

In de Bijbel staan vergelijkbare bewoordingen, zoals in 2 Koningen 18:1,4 en 8 en 20:13 en 20. De inscripties vormen „eigenlijk de vroegste manuscripten van de Bijbel”, aldus Galil. Ze zijn honderden jaren ouder dan bijvoorbeeld de Dode Zeerollen. „Ze ondersteunen ook de bewering dat geschriften in het Boek der Koningen gebaseerd zijn op teksten die afkomstig zijn van kronieken en koninklijke inscripties, en dat de Bijbel de historische realiteit weerspiegelt en niet de verbeelding.”

Galli publiceert zijn bevindingen –die nog niet door andere wetenschappers worden onderschreven– later dit jaar in het boek ”De inscripties van Hizkia, koning van Juda”.